-Καλημέρα Έλενα…Από ότι μας είπες σε πετυχαίνουμε σε περίοδο ξεκούρασης…
Καλημέρα...Ναι….Σωστά καταλάβατε. Είχαμε δύσκολη και έντονε σαιζόν φέτος στο πρωτάθλημα και μετά προπονήσεις και τουρνουά με την εθνική ομάδα. Οπότε τώρα ευκαιρία για λίγη ξεκούραση.
-Πώς προέκυψε το βόλεϊ στη ζωή σου;
Από μικρή αγαπούσαμε το βόλεϊ με την αδελφή μου και παρά το γεγονός ότι τόσο ο πατέρας μας (Χρήστος), όσο και θείος μας (Φάνης), ήταν στον χώρο του μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο, δεν μας πίεσαν να αλλάξουμε άθλημα. Νιώθω τυχερή που από 16 ετών μου δόθηκε η ευκαιρία να παίξω με την ΑΕ Βύρωνα στην Α1.
Από τη σαιζόν 2004-5 , 16 χρονών, μπήκα κατευθείαν στα βαθιά και μου δόθηκαν οι ευκαιρίες να αγωνιστώ σε υψηλό επίπεδο.
Οι στόχοι της τότε ομάδας μου μπορεί να μην ήταν υψηλοί, αλλά οι εμπειρίες που κέρδισα ήταν σημαντικές καθώς με βοηθήσαν πολύ στην ομαλή μετάβασή μου, στην επόμενη ομάδα μου, όπου πήρα ρόλο πρωταγωνιστικό.
Τα πράγματα πλέον είναι πολύ διαφορετικά, το επίπεδο υψηλότερο, οι απαιτήσεις σαφώς αυξημένες, η δουλειά που γίνεται πιο επαγγελματική.
- Τα δύο τελευταία χρόνια αγωνίστηκες στον Κτησιφώντα. Θα έλεγες ότι είσαι ικανοποιημένη από την απόδοσή σου και την πορεία της ομάδας σου;
Απόλυτα ευχαριστημένη από την απόδοσή μου δεν είμαι. Μπορώ να προσφέρω πολλά παραπάνω σίγουρα. Δικαίωση για μένα αποτελεί για μια ακόμα φορά και η κλήση μου στην εθνική ομάδα.
Όσο για την ομάδα μου τον Κτησιφώντα, τα πράγματα ήταν δύσκολα από την αρχή. Ίσως η διοίκηση και οι προπονητές, να εκτίμησαν κάποια πράγματα λάθος και η νοοτροπία αυτή να πέρασε και στις αθλήτριες της ομάδας. Πολύ δύσκολη χρονιά για όλους. Μαζί με τις συμπαίκτριες μου όμως, δώσαμε τον καλύτερο μας εαυτό και πέσαμε με το κεφάλι ψηλά.
-Γενικότερα πως είδες το πρωτάθλημα;
Θεωρώ ότι κάτι λείπει σε όλο το οικοδόμημα του γυναικείου βόλεϊ. Σίγουρα και το επίπεδο έχει πέσει. Ομάδες αθετούν συμφωνίες, αθλήτριες απλήρωτες και πολλά άλλα. Από την πλευρά μας, οι αθλήτριες προσπαθούμε για το καλύτερο. Λάθη γίνονται. Άλλοι είναι οι υπεύθυνοι για να δούνε τα λάθη και να πάρουν αποφάσεις. Άποψη μου είναι ότι κάτι πρέπει να αλλάξει και μάλιστα γρήγορα..
-Θα συνεχίσεις στην ίδια ομάδα παρόλο που πέσατε από την Α1; Γιατί ακούγονται διάφορα στο χώρο…
Σαν τι ακούγεται; (γέλια)
-Συζητήσεις από ομάδες τις Ελλάδας αλλά και από Εξωτερικό!!!
Ανήκω στην ομάδα της Παιανίας, όπου αγωνίζομαι τα δύο τελευταία χρόνια. Εδώ θα πω ένα ευχαριστώ στους ανθρώπους τις ομάδας και συγκεκριμένα τον κο Σιδέρη που με πίστεψαν και μου έδωσαν την ευκαιρία να δείξω ότι μπορώ να αγωνιστώ στο επίπεδο της Α1 και να φτάσω πιο ψηλά.
Επίσημα λοιπόν, η ομάδα που με θέλει θα πρέπει να συζητήσει με την ομάδα που ανήκω και με τον μάνατζερ μου τον Γιάννη Κυριαζόπουλο. Είναι ο άνθρωπος που με έχει στηρίξει, έχει υπομονή μαζί μου και βρίσκεται δίπλα μου.
Η αλήθεια είναι ότι συζητήσεις γίνονται με κάποιες από Ελλάδα αλλά και από εξωτερικό. Μάλιστα ο μάνατζερ μου, έφερε πρόσφατα και πρόταση από ομάδα της Α1 Τουρκίας. Αυτό με εξέπληξε ευχάριστα. Το εξωτερικό μου πάντα άρεσε σαν ιδέα. Τα πράγματα είναι καλύτερα σε όλους τους τομείς έξω και σαφώς πιο επαγγελματικά, άλλα σίγουρα θα μου είναι αρκετά δύσκολο…
-Δύσκολο γιατί;
Προσπαθώ να μοιράσω το χρόνο μου ανάμεσα στο βόλεϊ και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, καθώς σπουδάζω στο τμήμα ‘Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού’ στο 4ο έτος. Προτεραιότητα είναι να τελειώσω τη σχολή μου.
-Οι γονείς σου σε έχουν βοηθήσει;
Ναι είναι κοντά μου, και με στηρίζουν και αυτοί στις αποφάσεις μου.
-Πως θα περιέγραφες με λίγες λέξεις τον εαυτό σου ως άνθρωπο ως αθλήτρια;
Είμαι πολύ πεισματάρα, επίμονη και εργατική. Προσπαθώ να είμαι τελειομανής και σε ένα μεγάλο βαθμό τα καταφέρνω.
-Έχεις γούρια ή κάποιο τυχερό τελετουργικό που σου δίνουν αυτοπεποίθηση πριν από ένα παιχνίδι;
Μπα…..όχι…..προς το παρόν τουλάχιστον…. (γέλια)
-Σε τι θέση παίζεις;
Ξεκίνησα ως Διαγώνια, αλλά τα τελευταία χρόνια παίζω Ακραία με υποδοχή και θα το υποστηρίξω. Είναι καλό που μπορώ να παίξω δύο θέσεις. Στο σύγχρονο βόλεϊ όπως λένε και οι προπονητές απαιτείται οι αθλήτριες να μπορούν να καλύπτουν και άλλες θέσεις που θα τους ζητηθεί. Για παράδειγμα Διαγώνια με υποδοχή.
Οι εμπειρίες μου κάθε χρόνο μεγαλώνουν και σίγουρα σε αυτό βοηθούν οι προπονητές μου, οι συμμετοχές μου σαν βασική στην Α1, οι έμπειρες συναθλήτριες που είχα στους συλλόγους που αγωνίστηκα, αλλά και στην Εθνική ομάδα που αποτελώ πλέον ενεργό μέλος της.
-Σε ατομικό επίπεδο κάνεις προετοιμασία;
Ότι έκανα με την ομάδα μου και την Εθνική.
Έχω καταλάβει όμως ότι όσο καλός και εάν είσαι, πάντα υπάρχει κάποιος καλύτερος, οπότε οφείλεις εάν θες να προχωρήσεις στη ζωή να είσαι πάντα προετοιμασμένος και έτοιμος. Τον τελευταίο καιρό, με τη βοήθεια του μάνατζερ μου και κάποιων εξειδικευμένων ανθρώπων (πχ. εργοφυσιολόγου, διατροφολόγου, γυμναστή), έχουμε κάνει ένα σχεδιασμό για να μπορέσω να δουλέψω πιο σκληρά και πιο σωστά.
-Ενημερώνεσαι για τις εξελίξεις του βόλεϊ;
Ναι. Σε εθνικό επίπεδο κυρίως, αλλά πλέον παρακολουθώ και τις διεθνείς εξελίξεις.
-Σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις;
Όχι…..Ποτέ….
-Ούτε για το χώρο του μόντελινγκ;
(Γέλια….). Ούτε….Απλά υπήρχε κάποια σκέψη για παράλληλη μικρή απασχόληση λόγω προτάσεων. Όταν κάνεις πολλά πράγματα παράλληλα στη ζωή σου, δεν κάνεις τίποτα καλά.
-Ποιος αθλητής/τρια είναι το είδωλό σου;
Η ιταλίδα Francesca Piccinini…!!!!
-Τι σε εκνευρίζει περισσότερο;
Άστο αυτό….Καλύτερα να απαντήσω…..
-Ποιο είναι το μεγάλο σου όνειρο;
Για αρχή σίγουρα μια ομάδα να με πιστέψει και να μου δώσει ευκαιρίες. Δεν θα έλεγα όχι φυσικά σε ένα πρωτάθλημα κ ένα κύπελλο…(γέλια). Μεγάλο μου όνειρό , είναι η καθιέρωση μου στην Εθνική Γυναικών, η συμμετοχή μου σε Ολυμπιάδα, να παίξω φυσικά εξωτερικό……και γιατί όχι να είμαστε πάλι συμπαίκτριες με την αδελφή μου, σε κάποια ομάδα αλλά και στην Εθνική Γυναικών.
Δεν νομίζω ότι ζητάω πολλά….
-Έχεις μετανιώσει στη ζωή σου για κάτι που έχεις κάνει ή που δεν έχεις κάνει;
Για τις περισσότερες περιπτώσεις στη ζωή μας ισχύει το… ‘είναι καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες, παρά για κάτι που δεν έκανες’….αυτό νομίζω ότι τα λέει όλα….
-Θα άλλαζες κάτι στο άθλημα του βόλεϊ;
Ναι…..Θα άλλαζα το γυναικείο Βόλεϊ από ερασιτεχνικό σε Επαγγελματικό…Αφού έτσι κι αλλιώς υπάρχουν απαιτήσεις από όλους, αθλήτριες και ομάδες, συμφωνητικά, αμοιβές, από τις μικρές κατηγορίες μέχρι τις μεγάλες Α1 κ Α2.
Γιατί να μην μπορέσουν να μπουν οι βάσεις για κάτι σταθερό και σωστό για μια ακόμα φορά πάλι εδώ στην Ελλάδα;
-Σε ευχαριστούμε για τον χρόνο σου και σου ευχόμαστε όλα να πάνε καλά!!!
Σας ευχαριστώ και εγώ για την προβολή στο άθλημα από αυτό που κάνετε και για την ευκαιρία που μου δώσατε, να προβάλω τις σκέψεις μου στους αναγνώστες σας.
* (φωτογραφία επάνω: δεξιά - Ελενα Χριστοδούλου, αριστερά - Αννα Καρπουζά)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου