ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΑΓΣ ΑΡΤΕΜΙΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΑΓΣ ΑΡΤΕΜΙΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
κ. ΓΙΩΡΓΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΣΑΡΑΝΤΕΑ

•Πέστε μας λίγα λόγια για την ΑΡΤΕΜΙΔΑ?
Η Αρτέμιδα ξεκίνησε το 1969, αν και επίσημη χρονολογία με βάση το πρώτο καταστατικό ίδρυσης θεωρείται το 1970, για αυτό και φέτος γιορτάζουμε την συμπλήρωση των 40 χρόνων.

•Πώς ξεκίνησε η ιδέα του γυναικείου βόλεϊ σε μια δύσκολη περίοδο και με σημαντικές ελλείψεις στις υποδομές της εποχής εκείνης?
Το πάθος για τον αθλητισμό, για να μην πω η τρέλα του πατέρα μου ΣΤΑΘΗ ΣΑΡΑΝΤΕΑ, για αυτόν ήταν η βάση για το ξεκίνημα όλου του εγχειρήματος. Αφιερωμένος από νεαρή ηλικία σε κάθε είδους άθλημα, ήθελε να δημιουργήσει και να εμφυσήσει τα καλά της άθλησης σε κάθε νέο και νέα της ευρύτερης περιοχής.

Μάζευε τότε παιδιά από τις αλάνες, τα σχολεία και τις γειτονιές και ίδρυε με φίλους, διάφορους συλλόγους: ομαδικών αθλημάτων, κολύμβησης, ορειβασίας, οργάνωναν αγώνες, συμμετείχαν σε κατασκηνώσεις … οργασμός δραστηριοτήτων με βάση το μεράκι και την αγάπη τους για αυτό που έκαναν.

•Τι υποδομές υπήρχαν για την επίτευξη όλων αυτών?
Αυλές σχολείων, υπόγεια με αυτοδημιούργητα γήπεδα… δεν θα ξεχάσω μικρός ακόμα τις ατέλειωτες ώρες προπονήσεων των κοριτσιών σε υπόγεια, με εικονικές προσαρμογές στην προπόνηση αφού πολλές φορές δεν υπήρχαν ούτε μπάλες. Πολλές αθλήτριες της Εθνικής Ομάδας βγήκαν από αυτά τα υπόγεια. Κορίτσια που δούλευαν στην προπόνηση ακόμα και τρεις φορές την ημέρα και βέβαια σε εντελώς ρομαντικό και ερασιτεχνικό επίπεδο, φτάνοντας την ΑΡΤΕΜΙΔΑ στα σαλόνια της Α’ Εθνικής τότε.

Η ΑΡΤΕΜΙΔΑ ήταν η πρώτη γυναικεία ομάδα Βόλεϊ στην Δυτική Αττική, οι Κορασίδες της ήταν η μοναδική ομάδα που την ίδια χρονιά κατέκτησε και το Νεανίδων, ενώ έδωσε και διεθνείς αγώνες.

•Τι άλλαξε στην πορεία και άφησε τον πρωταγωνιστικό ρόλο για μεγάλο διάστημα?
Δυστυχώς τα χρήματα! Όταν άρχισαν οι ακριβές μετεγγραφές και οι ξένες αθλήτριες, ο πατέρας μου με ελάχιστους πόρους δεν μπορούσε να συντηρήσει μια ανταγωνιστική ομάδα. Αναγκαζόταν να λειτουργεί σαν «μηχανή» παραγωγής ταλέντων, που τροφοδοτούσε τα μεγάλα σωματεία, διατηρώντας την ΑΡΤΕΜΙΔΑ σε ρόλο κομπάρσου.

Για καιρό όμως η ομάδα βρισκόταν στην Α2 και την Β’ Εθνική προσπαθώντας να έχει μια αξιοπρεπή πορεία.

•Πως ονειρεύεστε την επιστροφή της στα μεγάλα σαλόνια?
Ας μην γελιόμαστε. Οι εποχές του ρομαντισμού και του ερασιτεχνισμού σε τέτοιο επίπεδο έχουν περάσει. Η νοοτροπίες των νεαρών κοριτσιών έχουν αλλάξει ριζικά.

Με το πρώτο πρόβλημα, με τον πρώτο τραυματισμό, μόλις καταλάβουν ότι χρειάζεται και δουλειά εκτός από ταλέντο φεύγουν. Ζητούν συνεχώς ανταλλάγματα και θεωρούν δεδομένη κάθε παροχή προς το πρόσωπό τους χωρίς βέβαια τις περισσότερες φορές να είναι εντάξει στις βασικές τους υποχρεώσεις απέναντι, όχι στον Σύλλογο, αλλά στις ίδιες τους τις συμπαίκτριες.

•Πιστεύετε πως δεν υπάρχει ελπίδα για ανάπτυξη και βελτίωση?
Μεγάλωσα με έναν πατέρα με σοβαρό κινητικό πρόβλημα, που δεν τον εμπόδισε να κάνει πρωταθλητισμό, να γίνει ο ίδιος προπονητής και να προπονείται ανελλιπώς μέχρι τα 78 του χρόνια. Αν δεν πίστευα ότι υπάρχει ελπίδα δεν θα ήμουν σε αυτή τη θέση. Πάντα θα υπάρχουν παιδιά με στόχους και υγιείς φιλοδοξίες για να πάνε μπροστά.

Πρέπει και εμείς να προσαρμοστούμε στις απαιτήσεις της εποχής μας και μέσα από έναν ρομαντικό τρόπο προσέγγισης να λειτουργήσουμε τεχνοκρατικά για να τα καταφέρουμε.

Οι «σειρήνες» της εποχής μας είναι δυσανάλογα πολλές και καμιά φορά ο αγώνας είναι άνισος, όμως η λέξη τα «παρατάω» δεν είναι στο λεξιλόγιο μου και οι συνεργάτες μου επιλέγονται με το ίδιο σκεπτικό!

•Ήσασταν προπονητής στην ΑΡΤΕΜΙΔΑ και τώρα για δεύτερη τριετία Πρόεδρος, από τους νεότερους αν δεν κάνω λάθος?
Είχα την τιμή και την τύχη να προπονήσω σημαντικές αθλήτριες, τόσο στο Βόλεϊ όσο και στο Beach Volley, την άλλη μου μεγάλη αγάπη.

Θεωρώ ότι έφερα επιτυχίες σαν προπονητής, αλλά η ενασχόλησή μου με θέματα διοίκησης και οργάνωσης στις Πανελλήνιες και διεθνείς διοργανώσεις του Beach Volley, στους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς της Αθήνας και στους Πανασιατικούς του Qatar, δεν μου άφησαν πολλά περιθώρια για την προπονητική.

Διαβάζω όμως συνεχώς για τις εξελίξεις στο χώρο και φροντίζω να είμαι ενήμερος για τα νέα δεδομένα, προκειμένου να βοηθάω στην ομάδα από όποιο πόστο και αν χρειάζεται.

Όντως θεωρούμαι νέος παράγοντας και χαίρομαι που δεν είμαι ο μόνος.

Υπάρχουν Σωματεία που διοικούνται από νέους ανθρώπους με τους οποίους μιλάμε την ίδια γλώσσα και συνεννοούμαι πολύ καλά μακριά από μικροπρέπειες και φτηνούς ανταγωνισμούς.

Η λέξη «παράγοντας» είχε αρχίσει να παίρνει άσχημη τροπή και ελπίζω να της δώσουμε παλιοί και νέοι μια πιο «καθαρή» υπόσταση!

•Ποιες είναι οι βάσεις σας για το οικοδόμημα που στήνετε?
Μετά τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα μου το 2006, κλήθηκα από τους συνεργάτες του να καλύψω τη θέση του… κενό όπως καταλαβαίνετε δυσαναπλήρωτο.

Είχα όμως μέσα μου το μικρόβιο, είχα γαλουχηθεί από εκείνον και τις ιδέες του, ήξερα την Ομάδα, τους ανθρώπους της και πάνω από όλα ήξερα σαν προπονητής ο ίδιος, τις ανάγκες του αθλήματος, των προπονητών και των αθλητριών μας.

Σε όλα αυτά θέλησα να προσθέσω ότι διδάχτηκα όλα αυτά τα χρόνια από την δουλειά μου κοντά σε άτομα με τεχνοκρατική, επιστημονική και πρακτική θεώρηση στην διοίκηση ανθρώπων και καταστάσεων.

Εδώ θα ήθελα να τους ευχαριστήσω όλους για το λιθαράκι που έβαλαν ή βάζουν για την βελτίωσή μου όλα αυτά τα χρόνια και για την αμέριστη συμπαράσταση στο έργο μου. Ονόματα δεν χρειάζονται, τόσο εγώ όσο και οι ίδιοι γνωρίζουν την αμοιβαία εκτίμησή ανάμεσά μας.

•Τι κινήσεις κάνατε και τι έχετε σκοπό ακόμα να δημιουργήσετε?
Ξεκίνησα πρώτα με την επιλογή των συνεργατών μου σε αυτό το εγχείρημα, ακολούθησε η εκπαίδευση τους στον ίδιο με μένα τρόπο σκέψης και μετά από τρία χρόνια πιστεύω ότι τα πράγματα έχουν βρει τον δρόμο τους.

Πριν δημιουργήσουμε και επιλέξουμε το έμψυχο υλικό, θυσιάσαμε μια χρονιά προκειμένου να στήσουμε ότι χρειάζεται μια ομάδα από υλικοτεχνική υποδομή για να δουλέψει τόσο σε αγωνιστικό, όσο και οργανωτικό επίπεδο καθώς και σε επίπεδο προβολής.

Ξεκινώντας την νέα τριετία είμαστε στην ευχάριστη θέση να έχουμε πλήρη αθλητικό εξοπλισμό για τις ανάγκες των προπονήσεων και των αγώνων, έχουμε δύο γυμναστήρια στη διάθεσή μας το ένα με πισίνα, ένα γήπεδο Beach Volley, όλα τα όργανα παρακολούθησης, προβολής και στατιστικής ανάλυσης των αγώνων όλων των Τμημάτων μας, υπάρχει site στο internet, σελίδα στο facebook, Τμήμα scouting με πλήρες αρχείο των αθλητριών που μας ενδιαφέρουν, έχουμε το FUN CLUB του Συλλόγου, την ανανεωμένη μπουτίκ και είμαστε περήφανοι για το Τμήμα Marketing που μέσω των φίλων και υποστηρικτών μας, συντηρεί οικονομικά όλη αυτή την προσπάθεια.

Υπάρχει αθλίατρος και φυσιοθεραπευτής για όλα τα Τμήματα, πλήρως εξοπλισμένα φαρμακεία και αθλητιατρικό υλικό, γίνονται «σοβαροί» ιατρικοί έλεγχοι πριν το σφράγισμα των δελτίων, ενώ οι αθλήτριες περνούν από εργομετρικούς ελέγχους για την καλύτερη δυνατή προετοιμασία τους.
Και όλα αυτά με την χαμηλότερη στην περιοχή μηνιαία συνδρομή…

•Τι θα θέλατε ακόμα να φτιάξετε?
Στο αγωνιστικό επίπεδο νομίζω ότι η ομάδα αργά η γρήγορα θα σταθεροποιηθεί σε όλα τα ηλικιακά Πρωταθλήματα και δεν θα περάσει πολύς καιρός πριν ακούσετε για την ΑΡΤΕΜΙΔΑ σε Πανελλήνιο επίπεδο.

Θα ήθελα όμως να βελτιωθούν οι ομάδες «εθελοντών» από αθλήτριες και τις μητέρες τους, να προχωρήσουμε σε ενέργειες κοινωνικού ρόλου και τέλος να κάνουμε το άθλημα μας πιο θελκτικό προκειμένου να ξαναφέρουμε τον κόσμο στο γήπεδο.

Δουλεύουμε πάνω σε αυτά και ελπίζω την νέα αγωνιστική περίοδο να σας εκπλήξουμε ευχάριστα.

•Ευχαριστούμε για τον χρόνο σας!
Εμείς σας ευχαριστούμε που μας δώσατε την ευκαιρία να ξεδιπλώσουμε τις σκέψεις μας με τους αναγνώστες σας.