Για τις θέσεις 13 έως 16 θα ξεκινήσει την προσπάθειά της αύριο (08/08) η Εθνική μας ομάδα βόλεϊ των εφήβων στα τελικά του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος στο Πούνε της Ινδίας αντιμετωπίζοντας την Αίγυπτο (9.30 π.μ. ώρα Ελλάδος). Εκτός από την κακή ψυχολογία, προϊόν της προηγούμενης ήττας από τον Καναδά, το εθνικό μας συγκρότημα πρέπει να ξεπεράσει και τα προβλήματα τραυματισμών. Οι Πελεκούδας, Δρογκάρης και Σακόγλου έχουν πυρετό (δεν είναι κάτι το ανησυχητικό), ενώ ο Δαρίδης ακόμη ταλαιπωρείται από γαστρεντερίτιδα. Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε και την κούραση, τότε γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι το έργο των διεθνών μας είναι πολύ δύσκολο. Βέβαια με την Τυνησία οι παίκτες που μέχρι εκείνη τη στιγμή είχαν λίγα λεπτά συμμετοχής έδειξαν ετοιμοπόλεμοι, δικαίωσαν τον προπονητή τους και μάλιστα είναι αυτοί που πέτυχαν τη μοναδική νίκη που έχει μέχρι τώρα η Εθνική μας στο τουρνουά. Πάντως η θέση που θα κατακτήσει η Εθνική μας ομάδα βόλεϊ σ\' αυτό το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ίσως είναι το τελευταίο που πρέπει να σκεφτόμαστε.
Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι η Εθνική μας ομάδα βόλεϊ μετά από οκτώ χρόνια ήταν παρούσα σε μια μεγάλη διοργάνωση ανάμεσα στους καλύτερους του κόσμου. Αν αναλογιστούμε ότι απουσίαζαν δυνάμεις όπως η Ιταλία και η Σερβία τότε η επιτυχία τους αποκτά μεγαλύτερες διαστάσεις και τους αξίζουν συγχαρητήρια. Στο Πούνε από την αρχή φαινόταν ότι η Εθνική μας ομάδα δύσκολα θα τα καταφέρει. Με δεδομένη την απουσία του Φράγκου, την ανετοιμότητα του Τζούριτς οι ελπίδες μας για μια θέση στην οκτάδα ήταν ψαλιδισμένες. Να μην ξεχνάμε στην πρώτη φάση και μετά από ένα κουραστικό ταξίδι οι διεθνείς μας αντιμετώπισαν την πρωταθλήτρια Ευρώπης Γαλλία (έμεινε έξω από την οκτάδα) την πρωταθλήτρια Νοτίου Αμερικής Κούβα και την Αργεντινή. Αγώνες στους οποίους οι διεθνείς μας κατανάλωσαν πολλή ενέργεια. Έτσι μπήκαν κουρασμένοι για τις θέσεις 9-12 και ο τρόπος με τον οποίο χάθηκε το παιχνίδι με την Κίνα τους έριξε ψυχολογικά. Παράλληλα ήρθαν οι αρρώστιες (οι συνθήκες δεν είναι και οι ιδανικές στην Ινδία) και οι μικροτραυματισμοί έφεραν πονοκέφαλο στον Γιώργο Καραβιδόπουλο, ο οποίος βλέπει καθημερινά τη φαρέτρα του να αδειάζει. Πάντως οι διεθνείς μας είναι αποφασισμένοι στο παιχνίδι με την Αίγυπτο να αλλάξουν την εικόνα τους.
Αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι η Εθνική μας ομάδα βόλεϊ μετά από οκτώ χρόνια ήταν παρούσα σε μια μεγάλη διοργάνωση ανάμεσα στους καλύτερους του κόσμου. Αν αναλογιστούμε ότι απουσίαζαν δυνάμεις όπως η Ιταλία και η Σερβία τότε η επιτυχία τους αποκτά μεγαλύτερες διαστάσεις και τους αξίζουν συγχαρητήρια. Στο Πούνε από την αρχή φαινόταν ότι η Εθνική μας ομάδα δύσκολα θα τα καταφέρει. Με δεδομένη την απουσία του Φράγκου, την ανετοιμότητα του Τζούριτς οι ελπίδες μας για μια θέση στην οκτάδα ήταν ψαλιδισμένες. Να μην ξεχνάμε στην πρώτη φάση και μετά από ένα κουραστικό ταξίδι οι διεθνείς μας αντιμετώπισαν την πρωταθλήτρια Ευρώπης Γαλλία (έμεινε έξω από την οκτάδα) την πρωταθλήτρια Νοτίου Αμερικής Κούβα και την Αργεντινή. Αγώνες στους οποίους οι διεθνείς μας κατανάλωσαν πολλή ενέργεια. Έτσι μπήκαν κουρασμένοι για τις θέσεις 9-12 και ο τρόπος με τον οποίο χάθηκε το παιχνίδι με την Κίνα τους έριξε ψυχολογικά. Παράλληλα ήρθαν οι αρρώστιες (οι συνθήκες δεν είναι και οι ιδανικές στην Ινδία) και οι μικροτραυματισμοί έφεραν πονοκέφαλο στον Γιώργο Καραβιδόπουλο, ο οποίος βλέπει καθημερινά τη φαρέτρα του να αδειάζει. Πάντως οι διεθνείς μας είναι αποφασισμένοι στο παιχνίδι με την Αίγυπτο να αλλάξουν την εικόνα τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου