Συνέντευξη με τον διεθνή πασαδόρο της Εθνικής Εφήβων Γιώργο Δρόγκαρη

Σήμερα το greek-volley.blogspot.com έχει την τιμή να φιλοξένει ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της ελληνικής πετοσφαίρισης. Ο Γιώργος Δρόγκαρης, ο νεαρός διεθνής με την Εθνική Εφήβων αθλητής του Πανελληνίου, ανοίγει την καρδιά του και αναφέρεται τόσο στην συμμετοχή και τα παιχνίδια της Εθνικής Εφήβων όσο και στους προσεχείς αγώνες της Εθνικής ομάδας των Ανδρών. Παράλληλα σχολιάζει το νέο πρωτάθλημα και μοιράζεται τις εκτιμήσεις του γι' αυτό.

Ποια είναι η εικόνα που σου έχει μείνει από τους αγώνες στο Πούνε της Ινδίας; Πως κρίνεις την εμπειρία;

Όλοι οι αγώνες στη Ινδία ήταν πολύ καλοί και όλα τα παιχνίδια ήταν δυνατά. Κάποιες ομάδες ήταν σαφώς καλύτερες από εμάς, άλλες στις δυνατότητες μας και άλλες υποδεέστερες από εμάς. Σε όλους μας υπάρχει μια πικρία διότι δεν καταφέραμε να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω και να φτάσουμε ακόμα πιο ψηλά την Ελληνική ομάδα αλλά παρόλα αυτά τα παιχνίδια που παίξαμε θα μας βοηθήσουν πολύ διότι μας πρόσφεραν πολλαπλές και χρήσιμες εμπειρίες που άλλα παιδιά δεν τις έχουν στη ηλικία μας.

Τι πιστεύεις πως έλειπε από την Ελληνική ομάδα;

Αυτό που έλειπε από τη ομάδα κατά τη γνώμη μου ήταν η διάθεση και ο ψυχισμός που είχαμε στα προκριματικά του παγκοσμίου στην Κροατία, βέβαια υπήρχαν και οι ασθένειες που μας ταλαιπώρησαν κατά τη διάρκεια του τουρνουά.

Ποια είναι η γνώμη σου για την ελληνική Εθνική ομάδα και την προσπάθεια της στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Τουρκίας;

Κατά τη γνώμη μου η Εθνική ομάδα των ανδρών διαθέτει πολλούς κάλους παίχτες και μέσα από σκληρή δουλειά, προπόνηση άλλα και ομαδικότητα θα μπορέσει να καταφέρει να φτάσει όσο πιο ψηλά μπορεί και γενικότερα έχει τις δυνατότητες να καταφέρει κάτι καλό.

Τι πιστεύεις πως λείπει από την Εθνική ομάδα τα τελευταία χρόνια και μένει μακριά από τις επιτυχίες παρόλο που σε συλλογικό επίπεδο οι ελληνικές ομάδες έχουν ανεβάσει τον πήχη;

Το πρόβλημα που υπάρχει και η Εθνική ομάδα τα τελευταία χρόνια δεν πάει καλά είναι ότι πολλοί από τους διεθνείς παίχτες στους συλλόγους τους δεν παίζουν, ενώ την θέση τους έχουν καταλάβει οι ξένοι, με αποτέλεσμα να μην έχουν καλά παιχνίδια στα πόδια τους ούτως ώστε αυτά να τους βοηθήσουν και στη εθνική ομάδα και να είναι πιο έτοιμοι να αγωνιστούν.

Πως βλέπεις το φετινό πρωτάθλημα της Α1; Ποιες ομάδες θα πρωταγωνιστήσουν και ποιες θα είναι αυτές που θα παλέψουν για την σωτηρία τους;

Πολλές ομάδες φέτος στη Α1 έχουν κάνει μεγάλη προσπάθεια για να ανεβάσουν τον πήχη ακόμα περισσότερο με τις μεταγραφές που κάνουν και έχουν δαπανήσει πολλά χρήματα. Οι ομάδες που θα πρωταγωνιστήσουν φέτος όπως και τις προηγούμενες χρονιές είναι ο Ολυμπιακός , ο Παναθηναϊκός , ο Ηρακλής, η ΕΑΠ άλλα και η ΑΕΚ που έχει κάνει πολύ καλές μεταγραφές. Οι ομάδες που πιστεύω πως θα παλεύουν για τη σωτηρία είναι ο Απόλλων Καλαμαριάς, η Κηφισιά και η Λαμία.

Πως βλέπεις το φετινό πρωτάθλημα για την ομάδα σου τον Πανελλήνιο;

Ο Πανελλήνιος φέτος κάνει μια μεγάλη προσπάθεια με τις μεταγραφές που έκανε ούτως ώστε να κρατηθεί στη κατηγορία, να παίξει καλό volley και να βοηθήσει μέσα από τα παιχνίδια και τους νεαρούς ηλικίας αθλητές του.

Και τελειώνοντας πες μας αν έχεις κάποιο παίχτης πρότυπο, κάποιος που είτε θα ήθελες να συναντήσεις είτε θα ήθελες να τον είχες συμπαίκτη.

Πρότυπο μου είναι ο Nicola Grbic. Θα ήθελα να τον γνωρίσω και αν ήταν δυνατόν να τον έχω συμπαίκτη μου διότι από αυτόν θα "έβλεπα" και θα μάθαινα πολλά μυστικά που δεν θα μπορούσα να τα μάθω από άλλους παίχτες.

Γκασπαρίνι: «Θα δώσω τον καλύτερο μου εαυτό»

Ενθουσιασμένος που θα αγωνιστεί στον Ηρακλή τη νέα χρονιά εμφανίστηκε ο Ματία Γκασπαρίνι. «Είμαι πολύ χαρούμενος που τη νέα χρονιά θα αγωνίζομαι στον Ηρακλή. Έχω ακούσει πολλά καλά πράγματα για τη νέα μου ομάδα. Πρόκειται για ένα πολύ οργανωμένο σωματείο που τα τελευταία χρόνια πρωταγωνιστεί σε Ελλάδα και Ευρώπη. Πραγματικά ανυπομονώ για να έρθω στη Θεσσαλονίκη. Για μένα η περίπτωση του Ηρακλή ήταν πραγματικά πρόκληση. Ελπίζω να δικαιώσω τους ανθρώπους του Ηρακλή για την επιλογή τους».

Αναφορικά με το πώς πήρε την απόφαση να έρθει στην Ελλάδα για λογαριασμό του κυανόλευκου συλλόγου ο Ματία Γκασπαρίνι τόνισε: «Ο Ηρακλής είναι μία πολύ μεγάλη ομάδα. Δεν χρειάστηκε να το σκεφτώ και πολύ. Μίλησα με τον εκπρόσωπο μου, και με κάποιους αθλητές που έχουν αγωνιστεί στην Ελλάδα και άκουσα τα καλύτερα. Ένας από αυτούς ήταν και ο συμπαίκτης μου στην Εθνική Σλοβενίας ο Ούρναουτ ο οποίος που είμαι κάποια πράγματα για τις ελληνικές ομάδες και κυρίως για τον Ηρακλή».

Όσο για το τι γνωρίζει για τις μεταγραφές που έγιναν φέτος και τον νέο του προπονητή ο Ματία Γκασπαρίνι τόνισε: «Ξέρω ότι εκτός από μένα αποκτήθηκαν οι Τσέχοι Μπάρανεκ , και Κράλ καθώς και ο Κουβανός Κάλα. Νομίζω ότι θα έχουμε μία πολύ καλή ομάδα. Όσο για τον προπονητή μου δεν τον γνωρίζω καλά, αλλά από τις πληροφορίες που πήρα από άλλους αθλητές που έχουν δουλέψει μαζί του έμαθα πως πρόκειται για έναν πολύ καλό προπονητή. Ελπίζω να έχουμε μία πολύ καλή συνεργασία».

Όσο για τους φιλάθλους του Ηρακλή ο Γκασπαρίνι ήταν ενημερωμένος καθώς παρακολούθησε τον ημιτελικό και τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ: «Πραγματικά έμεινα εντυπωσιασμένος από την παρουσία του κόσμου στην Πράγα. Νομίζω ότι ο Ηρακλής είναι από τους λίγους Ευρωπαικούς συλλόγους που έχουν τόσο κόσμο. Και στην Μπλεντ όπου έπαιζα υπήρχε αρκετός κόσμος που υποστήριζε την ομάδα μου αλλά δεν είχε καμία σχέση με αυτό που είδα στην Πράγα».

Από την πλευρά του ο νέος διαγώνιος των κυανόλευκων τόνισε: «Αυτό που μπορώ και θέλω να τους υποσχεθώ είναι ότι θα δώσω τον καλύτερο μου εαυτό. Θα δουλέψω σκληρά στις προπονήσεις , έτσι ώστε να είμαι 100% έτοιμος για τα δύσκολα παιχνίδια στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Μου αρέσει να κερδίζω και για αυτό υπόσχομαι ότι σε κάθε ματς θα δίνω τον καλύτερο μου εαυτό. Ελπίζω να οδηγήσουμε και πάλι την ομάδα σε επιτυχίες».

Συνέντευξη με την διεθνή ακραία της Εθνικής ομάδας ΕΛΕΝΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

Η διεθνής αθλήτρια της εθνικής Ελλάδας Έλενα Χριστοδούλου μιλά αυτή την εβδομάδα στο http://greek-volley.blogspot.com/, για την καριέρα της, τα μελλοντικά της σχέδια και όχι μόνο.


-Καλημέρα Έλενα…Από ότι μας είπες σε πετυχαίνουμε σε περίοδο ξεκούρασης…
Καλημέρα...Ναι….Σωστά καταλάβατε. Είχαμε δύσκολη και έντονε σαιζόν φέτος στο πρωτάθλημα και μετά προπονήσεις και τουρνουά με την εθνική ομάδα. Οπότε τώρα ευκαιρία για λίγη ξεκούραση.

-Πώς προέκυψε το βόλεϊ στη ζωή σου;
Από μικρή αγαπούσαμε το βόλεϊ με την αδελφή μου και παρά το γεγονός ότι τόσο ο πατέρας μας (Χρήστος), όσο και θείος μας (Φάνης), ήταν στον χώρο του μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο, δεν μας πίεσαν να αλλάξουμε άθλημα. Νιώθω τυχερή που από 16 ετών μου δόθηκε η ευκαιρία να παίξω με την ΑΕ Βύρωνα στην Α1.
Από τη σαιζόν 2004-5 , 16 χρονών, μπήκα κατευθείαν στα βαθιά και μου δόθηκαν οι ευκαιρίες να αγωνιστώ σε υψηλό επίπεδο.
Οι στόχοι της τότε ομάδας μου μπορεί να μην ήταν υψηλοί, αλλά οι εμπειρίες που κέρδισα ήταν σημαντικές καθώς με βοηθήσαν πολύ στην ομαλή μετάβασή μου, στην επόμενη ομάδα μου, όπου πήρα ρόλο πρωταγωνιστικό.
Τα πράγματα πλέον είναι πολύ διαφορετικά, το επίπεδο υψηλότερο, οι απαιτήσεις σαφώς αυξημένες, η δουλειά που γίνεται πιο επαγγελματική.

- Τα δύο τελευταία χρόνια αγωνίστηκες στον Κτησιφώντα. Θα έλεγες ότι είσαι ικανοποιημένη από την απόδοσή σου και την πορεία της ομάδας σου;
Απόλυτα ευχαριστημένη από την απόδοσή μου δεν είμαι. Μπορώ να προσφέρω πολλά παραπάνω σίγουρα. Δικαίωση για μένα αποτελεί για μια ακόμα φορά και η κλήση μου στην εθνική ομάδα.
Όσο για την ομάδα μου τον Κτησιφώντα, τα πράγματα ήταν δύσκολα από την αρχή. Ίσως η διοίκηση και οι προπονητές, να εκτίμησαν κάποια πράγματα λάθος και η νοοτροπία αυτή να πέρασε και στις αθλήτριες της ομάδας. Πολύ δύσκολη χρονιά για όλους. Μαζί με τις συμπαίκτριες μου όμως, δώσαμε τον καλύτερο μας εαυτό και πέσαμε με το κεφάλι ψηλά.

-Γενικότερα πως είδες το πρωτάθλημα;
Θεωρώ ότι κάτι λείπει σε όλο το οικοδόμημα του γυναικείου βόλεϊ. Σίγουρα και το επίπεδο έχει πέσει. Ομάδες αθετούν συμφωνίες, αθλήτριες απλήρωτες και πολλά άλλα. Από την πλευρά μας, οι αθλήτριες προσπαθούμε για το καλύτερο. Λάθη γίνονται. Άλλοι είναι οι υπεύθυνοι για να δούνε τα λάθη και να πάρουν αποφάσεις. Άποψη μου είναι ότι κάτι πρέπει να αλλάξει και μάλιστα γρήγορα..

-Θα συνεχίσεις στην ίδια ομάδα παρόλο που πέσατε από την Α1; Γιατί ακούγονται διάφορα στο χώρο…
Σαν τι ακούγεται; (γέλια)

-Συζητήσεις από ομάδες τις Ελλάδας αλλά και από Εξωτερικό!!!
Ανήκω στην ομάδα της Παιανίας, όπου αγωνίζομαι τα δύο τελευταία χρόνια. Εδώ θα πω ένα ευχαριστώ στους ανθρώπους τις ομάδας και συγκεκριμένα τον κο Σιδέρη που με πίστεψαν και μου έδωσαν την ευκαιρία να δείξω ότι μπορώ να αγωνιστώ στο επίπεδο της Α1 και να φτάσω πιο ψηλά.
Επίσημα λοιπόν, η ομάδα που με θέλει θα πρέπει να συζητήσει με την ομάδα που ανήκω και με τον μάνατζερ μου τον Γιάννη Κυριαζόπουλο. Είναι ο άνθρωπος που με έχει στηρίξει, έχει υπομονή μαζί μου και βρίσκεται δίπλα μου.
Η αλήθεια είναι ότι συζητήσεις γίνονται με κάποιες από Ελλάδα αλλά και από εξωτερικό. Μάλιστα ο μάνατζερ μου, έφερε πρόσφατα και πρόταση από ομάδα της Α1 Τουρκίας. Αυτό με εξέπληξε ευχάριστα. Το εξωτερικό μου πάντα άρεσε σαν ιδέα. Τα πράγματα είναι καλύτερα σε όλους τους τομείς έξω και σαφώς πιο επαγγελματικά, άλλα σίγουρα θα μου είναι αρκετά δύσκολο…

-Δύσκολο γιατί;
Προσπαθώ να μοιράσω το χρόνο μου ανάμεσα στο βόλεϊ και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, καθώς σπουδάζω στο τμήμα ‘Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού’ στο 4ο έτος. Προτεραιότητα είναι να τελειώσω τη σχολή μου.

-Οι γονείς σου σε έχουν βοηθήσει;
Ναι είναι κοντά μου, και με στηρίζουν και αυτοί στις αποφάσεις μου.

-Πως θα περιέγραφες με λίγες λέξεις τον εαυτό σου ως άνθρωπο ως αθλήτρια;
Είμαι πολύ πεισματάρα, επίμονη και εργατική. Προσπαθώ να είμαι τελειομανής και σε ένα μεγάλο βαθμό τα καταφέρνω.

-Έχεις γούρια ή κάποιο τυχερό τελετουργικό που σου δίνουν αυτοπεποίθηση πριν από ένα παιχνίδι;
Μπα…..όχι…..προς το παρόν τουλάχιστον…. (γέλια)

-Σε τι θέση παίζεις;
Ξεκίνησα ως Διαγώνια, αλλά τα τελευταία χρόνια παίζω Ακραία με υποδοχή και θα το υποστηρίξω. Είναι καλό που μπορώ να παίξω δύο θέσεις. Στο σύγχρονο βόλεϊ όπως λένε και οι προπονητές απαιτείται οι αθλήτριες να μπορούν να καλύπτουν και άλλες θέσεις που θα τους ζητηθεί. Για παράδειγμα Διαγώνια με υποδοχή.
Οι εμπειρίες μου κάθε χρόνο μεγαλώνουν και σίγουρα σε αυτό βοηθούν οι προπονητές μου, οι συμμετοχές μου σαν βασική στην Α1, οι έμπειρες συναθλήτριες που είχα στους συλλόγους που αγωνίστηκα, αλλά και στην Εθνική ομάδα που αποτελώ πλέον ενεργό μέλος της.

-Σε ατομικό επίπεδο κάνεις προετοιμασία;
Ότι έκανα με την ομάδα μου και την Εθνική.
Έχω καταλάβει όμως ότι όσο καλός και εάν είσαι, πάντα υπάρχει κάποιος καλύτερος, οπότε οφείλεις εάν θες να προχωρήσεις στη ζωή να είσαι πάντα προετοιμασμένος και έτοιμος. Τον τελευταίο καιρό, με τη βοήθεια του μάνατζερ μου και κάποιων εξειδικευμένων ανθρώπων (πχ. εργοφυσιολόγου, διατροφολόγου, γυμναστή), έχουμε κάνει ένα σχεδιασμό για να μπορέσω να δουλέψω πιο σκληρά και πιο σωστά.

-Ενημερώνεσαι για τις εξελίξεις του βόλεϊ;
Ναι. Σε εθνικό επίπεδο κυρίως, αλλά πλέον παρακολουθώ και τις διεθνείς εξελίξεις.

-Σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις;
Όχι…..Ποτέ….

-Ούτε για το χώρο του μόντελινγκ;
(Γέλια….). Ούτε….Απλά υπήρχε κάποια σκέψη για παράλληλη μικρή απασχόληση λόγω προτάσεων. Όταν κάνεις πολλά πράγματα παράλληλα στη ζωή σου, δεν κάνεις τίποτα καλά.

-Ποιος αθλητής/τρια είναι το είδωλό σου;
Η ιταλίδα Francesca Piccinini…!!!!

-Τι σε εκνευρίζει περισσότερο;
Άστο αυτό….Καλύτερα να απαντήσω…..

-Ποιο είναι το μεγάλο σου όνειρο;
Για αρχή σίγουρα μια ομάδα να με πιστέψει και να μου δώσει ευκαιρίες. Δεν θα έλεγα όχι φυσικά σε ένα πρωτάθλημα κ ένα κύπελλο…(γέλια). Μεγάλο μου όνειρό , είναι η καθιέρωση μου στην Εθνική Γυναικών, η συμμετοχή μου σε Ολυμπιάδα, να παίξω φυσικά εξωτερικό……και γιατί όχι να είμαστε πάλι συμπαίκτριες με την αδελφή μου, σε κάποια ομάδα αλλά και στην Εθνική Γυναικών.
Δεν νομίζω ότι ζητάω πολλά….

-Έχεις μετανιώσει στη ζωή σου για κάτι που έχεις κάνει ή που δεν έχεις κάνει;
Για τις περισσότερες περιπτώσεις στη ζωή μας ισχύει το… ‘είναι καλύτερα να μετανιώσεις για κάτι που έκανες, παρά για κάτι που δεν έκανες’….αυτό νομίζω ότι τα λέει όλα….

-Θα άλλαζες κάτι στο άθλημα του βόλεϊ;
Ναι…..Θα άλλαζα το γυναικείο Βόλεϊ από ερασιτεχνικό σε Επαγγελματικό…Αφού έτσι κι αλλιώς υπάρχουν απαιτήσεις από όλους, αθλήτριες και ομάδες, συμφωνητικά, αμοιβές, από τις μικρές κατηγορίες μέχρι τις μεγάλες Α1 κ Α2.
Γιατί να μην μπορέσουν να μπουν οι βάσεις για κάτι σταθερό και σωστό για μια ακόμα φορά πάλι εδώ στην Ελλάδα;

-Σε ευχαριστούμε για τον χρόνο σου και σου ευχόμαστε όλα να πάνε καλά!!!

Σας ευχαριστώ και εγώ για την προβολή στο άθλημα από αυτό που κάνετε και για την ευκαιρία που μου δώσατε, να προβάλω τις σκέψεις μου στους αναγνώστες σας.

* (φωτογραφία επάνω: δεξιά - Ελενα Χριστοδούλου, αριστερά - Αννα Καρπουζά)

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΝΙΚΗΤΡΙΑ TΟΥ MASTER ΑΘΗΝΑ ΔΗΛΑΒΕΡΗ

Είναι από τις αθλήτριες που κάθε προπονητής μπορεί να βασιστεί για να δημιουργήσει, αθλήτρια του συνόλου, αθλήτρια που μπορούν να βασιστούν πάνω της οι συναθλήτριες της.
Από τους χαρακτήρες και παίκτες αγωνιστές, με αστείρευτο ταλέντο.
Μετά την κατάκτηση της πρώτης θέσης στο τουρνουά Masters - Beach Volley στην Κεραμωτή, με συμπαίκτρια την Κάταλιν Κις , η Αθηνά Δηλαβέρη μιλά στο http://greek-volley.blogspot.com/, για την καριέρα της, τα μελλοντικά της σχέδια και όχι μόνο.


-Καλημέρα Αθηνά…..Η σημερινή μέρα είναι ξεχωριστή για εσένα….
Καλημέρα...Ναι θα συμφωνήσω μαζί σας. Είναι μια μερική δικαίωση των κόπων μας. Και θέλω να πιστεύω πως είναι μόνο η αρχή …για φέτος…(γέλια…)

-Παρόλο που είστε καινούργιο ζευγάρι στη άμμο διακρίνεστε από μια σταθερότητα στις μέχρι τώρα εμφανίσεις σας.
Έτσι ακριβώς είναι. Όπως δήλωσα και μετά στην απονομή, αυτό το τουρνουά το θέλαμε πάρα πολύ. Είμαστε προπονημένες και σε πολύ κατάσταση. Λογικό είναι να υπάρχουν αυξομειώσεις στην αποδόσή μας, αλλά μην ξεχνάτε είμαστε ακόμα στην αρχή. Πιστεύω στην ομάδα μας και στην συμπαίκτρια μου. Έχει φοβερά προσόντα για να εξελιχθεί σε μία πολύ καλή παίκτρια. Θέλουμε περισσότερο χρόνο για να δουλέψουμε στην άμμο μαζί.

-Το μυστικό για την ομάδα σας πιο είναι;
Προσπαθούμε να έχουμε καθαρό μυαλό και υπομονή σε όλη την διάρκεια του παιχνιδιού και να μην κάνουμε λάθη, γιατί το γυναικείο Beach Volley κρίνεται πιο πολύ σε αυτό.

-Πότε ξεκίνησες και πώς προέκυψε το βόλεϊ στη ζωή σου;
Ήμουν αθλήτρια του στίβου και συγκεκριμένα του τετράθλου με πέντε χρόνια σκληρών προπονήσεων. Παίζοντας στο σχολείο με τις κολλητές μου, όμως πραγματικά λάτρεψα το βόλεϊ και αμέσως πήρα την μεγάλη απόφαση να σταματήσω τις άλλες αθλητικές μου δραστηριότητες.

-Πότε κατάλαβες ότι από χόμπι ίσως μπορέσει να εξελιχθεί ίσως σε επάγγελμα;
Ποτέ δεν το είδα σαν χόμπι, από την πρώτη στιγμή το είδα πολύ σοβαρά, όπως άλλωστε και ότι αποφασίζω να κάνω στη ζωή μου.

-Με βάση της προσωπικές σου φιλοδοξίες θεωρείς ότι είσαι σε καλό δρόμο ή θα μπορούσες να είχες κάνει και κάτι καλύτερο;
Ποτέ δεν είμαι ικανοποιημένη , πάντα στο μυαλό μου υπάρχει το καλύτερο και πρέπει να είμαι και προετοιμασμένη για αυτό.

-Έχοντας τελειώσει το πρωτάθλημα στη σάλα, θα έλεγες ότι είσαι ικανοποιημένη από την απόδοσή σου και την πορεία του Κτησιφώντα;
Από την απόδοσή μου εν μέρει είμαι. Σίγουρα μπορούσα και καλύτερα. Όπως και κάποιες από τις συμπαίκτρίες μου. Τα πράγματα φανήκαν από την αρχή ότι θα είναι δύσκολα, όταν πήραμε υποσχέσεις που δεν τηρηθήκαν, όταν δεν είχαμε ούτε τις κατάλληλες συνθήκες προπόνησης, με ότι αυτό συνεπάγεται, ούτε το έμψυχό υλικό για την παραμονή, όπως κάποια ξένη αθλήτρια. Παρόλες τις δυσκολίες όμως, πιστεύω πως δώσαμε με τις συμπαίκτριες μου τον καλύτερο μας εαυτό.

-Γενικότερα πως είδες το πρωτάθλημα;
To επίπεδο έχει πέσει. Αυτό εάν μέρει είναι λογικό γιατί ο μέσος όρος ηλικίας είναι κατά πολύ χαμηλότερος , αφού πλέον συμμετέχουν αρκετές νεαρές αθλήτριες στις βασικές εξάδες των ομάδων τους. Άποψη μου είναι ότι αξίζει το κόπο γιατί είναι επένδυση για το Γυναικείο Ελληνικό Βόλεϊ.

-Διαβάσαμε ότι εκτός από Αθηναϊκών ομάδων της Α1, δέχτηκες κρούση από ομάδα εκτός Αθηνών, αλλά και από το εξωτερικό!!! Το να άφηνες ένα μεγάλο αστικό κέντρο για να ζήσεις και να παίξεις σε επαρχιακή πόλη ή στο εξωτερικό πως θα σου φαινότανε;
Τα θέματα με τις ομάδες, για τη μεταγραφή μου τα χειρίζεται, ο μάνατζερ μου ο Γιάννης Κυριαζόπουλος. Ήταν μάλιστα και ο πρώτος μου προπονητής όταν ήρθα από την Κρήτη στην Αθήνα. Με έχει βοηθήσει πάρα πολύ και αυτός για να ανέβω ένα ακόμα σκαλοπάτι και βρίσκεται και αυτός δίπλα μου.
Το εξωτερικό μου άρεσε πάντα σαν ιδέα, γιατί είναι σαφώς πιο επαγγελματικό, άλλα σίγουρα θα μου είναι αρκετά δύσκολο… Πρόταση από το εξωτερικό υπήρχε. Αλλά όταν αποφασίσαμε με τον αρραβωνιαστικό μου, να μείνω Ελλάδα.

-Την απόφαση την πήρατε από κοινού;
Ναι. Σίγουρα θα ήθελα να αγωνιστώ στο εξωτερικό, αλλά πλέον οι προτεραιότητες είναι άλλες. Ο μελλοντικός μου άντρας o Νίκος Κωστακόπουλος, είναι και αυτός επαγγελματίας αθλητής Βόλεϊ. Τα δυο τελευταία χρόνια ήταν αρχηγός στον Φοίνικα Σύρου και καταλαβαίνετε, ότι εγώ Αθήνα και αυτός επαρχία. Κάποια στιγμή ίσως πρέπει να είμαστε και μαζί έτσι;;;; (γέλια). Έχουμε κάποια επαφή με Αθηναϊκές ομάδες, αλλά ενδιαφέρον έχουν δείξει και ομάδες από Θεσσαλονίκη. Ιδίως εάν ο Νίκος παίξει φέτος Θεσσαλονίκη, ίσως ακολουθήσω.

-Ο Νίκος είναι και προπονήτης σας με την Κάταλιν στο beach volley;
Ναι….(πάλι γέλια)… Του αφιέρωσα και την πρώτη θέση. Έχει αρκετή υπομονή και με ανέχεται και στην προπόνηση. Είναι δύσκολο όταν είσαι και ζευγάρι στη ζωή, γιατί υπάρχει οικειότητα αλλά και μουρμούρα..!!! Τον ευχαριστώ όμως γιατί πιστεύει σε εμάς.

-Οι γονείς σου σε βοήθησαν;
Ναι είναι κοντά μου, και με στηρίζουν και αυτοί στις αποφάσεις μου.

-Περιέγραψέ μας την αθλήτρια αλλά και τον άνθρωπο, Αθηνά Δηλαβέρη.
Τελειομανής , πεισματάρα , εργατική , υπερκινητική , νευρική άλλα πάνω απ’ όλα άνθρωπος.

-Έχεις γούρια ή κάποιο τυχερό τελετουργικό που σου δίνουν αυτοπεποίθηση πριν από ένα παιχνίδι;
Όχι δεν πιστεύω σε αυτά.

-Η Εθνική στη σάλα ή στο beach volley υπάρχει στο μυαλό σου;
Βεβαίως και υπάρχει. Πιστεύω ότι όλες οι αθλήτριες την έχουν στο μυαλό τους.
Σίγουρα τα πράγματα στη σάλα είναι καλύτερα από οικονομικής πλευράς και πιο οργανωμένα μέχρι στιγμής. Για το beach volley θα ήθελα με την Κάταλιν όσο μπορούμε να φτασουμε και σε άλλους τελικούς. Ισως αργότερα αν βρούμε χορηγό να μας στηρίξει να παίζω μόνο μπιτς βόλεϊ και αν θέλει να παίξουμε μαζί. Εδώ θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους χορηγούς μας (η Κleenex, η Denaro και η Po), που μας στηρίζουν σε όλη τη φετινή μας προσπάθεια.

-Σε τι θέση παιζεις; Εχεις σκεφτεί να αλλάξεις θέση;
Λίμπερο. Άλλαξα θέση πριν 4 χρόνια και θα το υποστηρίξω.

-Σε ατομικό επίπεδο κάνεις προετοιμασία;
Ναι, το έκανα και χωρίς την πίεση από γυμναστή. Όμως πλέον με παρακολουθεί γυμναστής, εργοφυσιολόγος και διατροφολόγος, πάντα σε συνεργασία με τον μάνατζερ μου.

- Που είναι πιο δύσκολα, στο βόλεϊ ή στο μπιτς βόλεϊ;
Πιστεύω, όλοι λίγο πολύ έχετε παίξει στην άμμο και ξέρετε πόσο δύσκολο είναι.

-Ενημερώνεσαι για τις εξελίξεις του βόλεϊ;
Πάντα. Για τη σάλα και για το beach Volley.

-Αν δεν είχες γίνει αθλήτρια του βόλεϊ, τι θα ήθελες να ήσουν;
Αθλήτρια του στίβου ή τένις

-Σκέφτηκες ποτέ να τα παρατήσεις;
Όχι

-Ποιος αθλητής/τρια είναι το είδωλό σου;
Η Γιάννα η Βλάχου. Θεωρώ ότι είναι μια από τις καλύτερες παίκτριες στη θέση της.

-Τι σε εκνευρίζει περισσότερο;
Η Αδιαφορία….

-Ποιο είναι το μεγάλο σου όνειρο;
Ένα πρωτάθλημα κ ένα κύπελλο

-Έχεις μετανιώσει για κάτι που έχεις κάνει ή που δεν έχεις κάνει;
Όχι

-Τι θα άλλαζες στο άθλημα που κάνεις;
Σίγουρα θα έκανα πάλι το γυναικείο Βόλεϊ Επαγγελματικό…Πρέπει να καταλάβουν όλοι, ότι με την παρούσα κατάσταση όλοι χάνουν. Κάτι πρέπει να αλλάξει.

-Σε ευχαριστούμε για τον χρόνο σου!!!
Εγώ σας ευχαριστώ που μου δώσατε την ευκαιρία να μιλήσω για τις σκέψεις μου στους αναγνώστες σας.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΑΓΣ ΑΡΤΕΜΙΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΑΓΣ ΑΡΤΕΜΙΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
κ. ΓΙΩΡΓΟΥ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΣΑΡΑΝΤΕΑ

•Πέστε μας λίγα λόγια για την ΑΡΤΕΜΙΔΑ?
Η Αρτέμιδα ξεκίνησε το 1969, αν και επίσημη χρονολογία με βάση το πρώτο καταστατικό ίδρυσης θεωρείται το 1970, για αυτό και φέτος γιορτάζουμε την συμπλήρωση των 40 χρόνων.

•Πώς ξεκίνησε η ιδέα του γυναικείου βόλεϊ σε μια δύσκολη περίοδο και με σημαντικές ελλείψεις στις υποδομές της εποχής εκείνης?
Το πάθος για τον αθλητισμό, για να μην πω η τρέλα του πατέρα μου ΣΤΑΘΗ ΣΑΡΑΝΤΕΑ, για αυτόν ήταν η βάση για το ξεκίνημα όλου του εγχειρήματος. Αφιερωμένος από νεαρή ηλικία σε κάθε είδους άθλημα, ήθελε να δημιουργήσει και να εμφυσήσει τα καλά της άθλησης σε κάθε νέο και νέα της ευρύτερης περιοχής.

Μάζευε τότε παιδιά από τις αλάνες, τα σχολεία και τις γειτονιές και ίδρυε με φίλους, διάφορους συλλόγους: ομαδικών αθλημάτων, κολύμβησης, ορειβασίας, οργάνωναν αγώνες, συμμετείχαν σε κατασκηνώσεις … οργασμός δραστηριοτήτων με βάση το μεράκι και την αγάπη τους για αυτό που έκαναν.

•Τι υποδομές υπήρχαν για την επίτευξη όλων αυτών?
Αυλές σχολείων, υπόγεια με αυτοδημιούργητα γήπεδα… δεν θα ξεχάσω μικρός ακόμα τις ατέλειωτες ώρες προπονήσεων των κοριτσιών σε υπόγεια, με εικονικές προσαρμογές στην προπόνηση αφού πολλές φορές δεν υπήρχαν ούτε μπάλες. Πολλές αθλήτριες της Εθνικής Ομάδας βγήκαν από αυτά τα υπόγεια. Κορίτσια που δούλευαν στην προπόνηση ακόμα και τρεις φορές την ημέρα και βέβαια σε εντελώς ρομαντικό και ερασιτεχνικό επίπεδο, φτάνοντας την ΑΡΤΕΜΙΔΑ στα σαλόνια της Α’ Εθνικής τότε.

Η ΑΡΤΕΜΙΔΑ ήταν η πρώτη γυναικεία ομάδα Βόλεϊ στην Δυτική Αττική, οι Κορασίδες της ήταν η μοναδική ομάδα που την ίδια χρονιά κατέκτησε και το Νεανίδων, ενώ έδωσε και διεθνείς αγώνες.

•Τι άλλαξε στην πορεία και άφησε τον πρωταγωνιστικό ρόλο για μεγάλο διάστημα?
Δυστυχώς τα χρήματα! Όταν άρχισαν οι ακριβές μετεγγραφές και οι ξένες αθλήτριες, ο πατέρας μου με ελάχιστους πόρους δεν μπορούσε να συντηρήσει μια ανταγωνιστική ομάδα. Αναγκαζόταν να λειτουργεί σαν «μηχανή» παραγωγής ταλέντων, που τροφοδοτούσε τα μεγάλα σωματεία, διατηρώντας την ΑΡΤΕΜΙΔΑ σε ρόλο κομπάρσου.

Για καιρό όμως η ομάδα βρισκόταν στην Α2 και την Β’ Εθνική προσπαθώντας να έχει μια αξιοπρεπή πορεία.

•Πως ονειρεύεστε την επιστροφή της στα μεγάλα σαλόνια?
Ας μην γελιόμαστε. Οι εποχές του ρομαντισμού και του ερασιτεχνισμού σε τέτοιο επίπεδο έχουν περάσει. Η νοοτροπίες των νεαρών κοριτσιών έχουν αλλάξει ριζικά.

Με το πρώτο πρόβλημα, με τον πρώτο τραυματισμό, μόλις καταλάβουν ότι χρειάζεται και δουλειά εκτός από ταλέντο φεύγουν. Ζητούν συνεχώς ανταλλάγματα και θεωρούν δεδομένη κάθε παροχή προς το πρόσωπό τους χωρίς βέβαια τις περισσότερες φορές να είναι εντάξει στις βασικές τους υποχρεώσεις απέναντι, όχι στον Σύλλογο, αλλά στις ίδιες τους τις συμπαίκτριες.

•Πιστεύετε πως δεν υπάρχει ελπίδα για ανάπτυξη και βελτίωση?
Μεγάλωσα με έναν πατέρα με σοβαρό κινητικό πρόβλημα, που δεν τον εμπόδισε να κάνει πρωταθλητισμό, να γίνει ο ίδιος προπονητής και να προπονείται ανελλιπώς μέχρι τα 78 του χρόνια. Αν δεν πίστευα ότι υπάρχει ελπίδα δεν θα ήμουν σε αυτή τη θέση. Πάντα θα υπάρχουν παιδιά με στόχους και υγιείς φιλοδοξίες για να πάνε μπροστά.

Πρέπει και εμείς να προσαρμοστούμε στις απαιτήσεις της εποχής μας και μέσα από έναν ρομαντικό τρόπο προσέγγισης να λειτουργήσουμε τεχνοκρατικά για να τα καταφέρουμε.

Οι «σειρήνες» της εποχής μας είναι δυσανάλογα πολλές και καμιά φορά ο αγώνας είναι άνισος, όμως η λέξη τα «παρατάω» δεν είναι στο λεξιλόγιο μου και οι συνεργάτες μου επιλέγονται με το ίδιο σκεπτικό!

•Ήσασταν προπονητής στην ΑΡΤΕΜΙΔΑ και τώρα για δεύτερη τριετία Πρόεδρος, από τους νεότερους αν δεν κάνω λάθος?
Είχα την τιμή και την τύχη να προπονήσω σημαντικές αθλήτριες, τόσο στο Βόλεϊ όσο και στο Beach Volley, την άλλη μου μεγάλη αγάπη.

Θεωρώ ότι έφερα επιτυχίες σαν προπονητής, αλλά η ενασχόλησή μου με θέματα διοίκησης και οργάνωσης στις Πανελλήνιες και διεθνείς διοργανώσεις του Beach Volley, στους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς της Αθήνας και στους Πανασιατικούς του Qatar, δεν μου άφησαν πολλά περιθώρια για την προπονητική.

Διαβάζω όμως συνεχώς για τις εξελίξεις στο χώρο και φροντίζω να είμαι ενήμερος για τα νέα δεδομένα, προκειμένου να βοηθάω στην ομάδα από όποιο πόστο και αν χρειάζεται.

Όντως θεωρούμαι νέος παράγοντας και χαίρομαι που δεν είμαι ο μόνος.

Υπάρχουν Σωματεία που διοικούνται από νέους ανθρώπους με τους οποίους μιλάμε την ίδια γλώσσα και συνεννοούμαι πολύ καλά μακριά από μικροπρέπειες και φτηνούς ανταγωνισμούς.

Η λέξη «παράγοντας» είχε αρχίσει να παίρνει άσχημη τροπή και ελπίζω να της δώσουμε παλιοί και νέοι μια πιο «καθαρή» υπόσταση!

•Ποιες είναι οι βάσεις σας για το οικοδόμημα που στήνετε?
Μετά τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα μου το 2006, κλήθηκα από τους συνεργάτες του να καλύψω τη θέση του… κενό όπως καταλαβαίνετε δυσαναπλήρωτο.

Είχα όμως μέσα μου το μικρόβιο, είχα γαλουχηθεί από εκείνον και τις ιδέες του, ήξερα την Ομάδα, τους ανθρώπους της και πάνω από όλα ήξερα σαν προπονητής ο ίδιος, τις ανάγκες του αθλήματος, των προπονητών και των αθλητριών μας.

Σε όλα αυτά θέλησα να προσθέσω ότι διδάχτηκα όλα αυτά τα χρόνια από την δουλειά μου κοντά σε άτομα με τεχνοκρατική, επιστημονική και πρακτική θεώρηση στην διοίκηση ανθρώπων και καταστάσεων.

Εδώ θα ήθελα να τους ευχαριστήσω όλους για το λιθαράκι που έβαλαν ή βάζουν για την βελτίωσή μου όλα αυτά τα χρόνια και για την αμέριστη συμπαράσταση στο έργο μου. Ονόματα δεν χρειάζονται, τόσο εγώ όσο και οι ίδιοι γνωρίζουν την αμοιβαία εκτίμησή ανάμεσά μας.

•Τι κινήσεις κάνατε και τι έχετε σκοπό ακόμα να δημιουργήσετε?
Ξεκίνησα πρώτα με την επιλογή των συνεργατών μου σε αυτό το εγχείρημα, ακολούθησε η εκπαίδευση τους στον ίδιο με μένα τρόπο σκέψης και μετά από τρία χρόνια πιστεύω ότι τα πράγματα έχουν βρει τον δρόμο τους.

Πριν δημιουργήσουμε και επιλέξουμε το έμψυχο υλικό, θυσιάσαμε μια χρονιά προκειμένου να στήσουμε ότι χρειάζεται μια ομάδα από υλικοτεχνική υποδομή για να δουλέψει τόσο σε αγωνιστικό, όσο και οργανωτικό επίπεδο καθώς και σε επίπεδο προβολής.

Ξεκινώντας την νέα τριετία είμαστε στην ευχάριστη θέση να έχουμε πλήρη αθλητικό εξοπλισμό για τις ανάγκες των προπονήσεων και των αγώνων, έχουμε δύο γυμναστήρια στη διάθεσή μας το ένα με πισίνα, ένα γήπεδο Beach Volley, όλα τα όργανα παρακολούθησης, προβολής και στατιστικής ανάλυσης των αγώνων όλων των Τμημάτων μας, υπάρχει site στο internet, σελίδα στο facebook, Τμήμα scouting με πλήρες αρχείο των αθλητριών που μας ενδιαφέρουν, έχουμε το FUN CLUB του Συλλόγου, την ανανεωμένη μπουτίκ και είμαστε περήφανοι για το Τμήμα Marketing που μέσω των φίλων και υποστηρικτών μας, συντηρεί οικονομικά όλη αυτή την προσπάθεια.

Υπάρχει αθλίατρος και φυσιοθεραπευτής για όλα τα Τμήματα, πλήρως εξοπλισμένα φαρμακεία και αθλητιατρικό υλικό, γίνονται «σοβαροί» ιατρικοί έλεγχοι πριν το σφράγισμα των δελτίων, ενώ οι αθλήτριες περνούν από εργομετρικούς ελέγχους για την καλύτερη δυνατή προετοιμασία τους.
Και όλα αυτά με την χαμηλότερη στην περιοχή μηνιαία συνδρομή…

•Τι θα θέλατε ακόμα να φτιάξετε?
Στο αγωνιστικό επίπεδο νομίζω ότι η ομάδα αργά η γρήγορα θα σταθεροποιηθεί σε όλα τα ηλικιακά Πρωταθλήματα και δεν θα περάσει πολύς καιρός πριν ακούσετε για την ΑΡΤΕΜΙΔΑ σε Πανελλήνιο επίπεδο.

Θα ήθελα όμως να βελτιωθούν οι ομάδες «εθελοντών» από αθλήτριες και τις μητέρες τους, να προχωρήσουμε σε ενέργειες κοινωνικού ρόλου και τέλος να κάνουμε το άθλημα μας πιο θελκτικό προκειμένου να ξαναφέρουμε τον κόσμο στο γήπεδο.

Δουλεύουμε πάνω σε αυτά και ελπίζω την νέα αγωνιστική περίοδο να σας εκπλήξουμε ευχάριστα.

•Ευχαριστούμε για τον χρόνο σας!
Εμείς σας ευχαριστούμε που μας δώσατε την ευκαιρία να ξεδιπλώσουμε τις σκέψεις μας με τους αναγνώστες σας.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΙΡΚΟΥΙ MASTERS 09.NΑΞΟΣ: Πόλακ: «Εξαιρετικό τουρνουά»

Ένας φίλος από τα παλιά βρέθηκε στην Νάξο για να παρακολουθήσει το πρώτο τουρνουά του Πανελληνίου πρωταθλήματος masters. Ο Ντάλιμπορ Πόλακ που έχει αγωνιστεί στο παρελθόν σε Ορεστιάδα, Παναθηναϊκό και Πανελλήνιο μας μίλησε για τις στιγμές που πέρασε στην Ελλάδα και δεν έκρυψε πως επιθυμεί κάποια στιγμή να επιστρέψει ως πρώτος προπονητής σε κάποια ομάδα της Ελλάδος, ενώ μίλησε με τα καλύτερα λόγια για το τουρνουά της Νάξου.

Σας βλέπουμε στην Νάξο να παρακολουθείτε με αμείωτο ενδιαφέρον τα παιχνίδια του beach volley, πως κρίνεται το επίπεδο;
«Το τουρνουά είναι εξαιρετικό και μου αρέσει πάρα πολύ το κλίμα που επικρατεί ανάμεσα στους αθλητές και στην κερκίδα। Η Νάξος είναι ένα εξαιρετικό μέρος για να γίνονται τέτοιου είδους διοργανώσεις. Όσο αναφορά τα παιχνίδια, αν και δεν είμαι ο καλύτερος γνώστης για να κρίνω, μπορώ να πω πως το επίπεδο είναι εξαιρετικό και ιδιαίτερα καλό! Τα παιχνίδια ειδικά με τους Κνάπεκ – Μούρτζιο, Ξενάκη - Μπλάουελ εναντίον των συμπατριωτών μου Πάβλας και Σλόμποντα ήταν εντυπωσιακά».



Ακούγεστε εντυπωσιασμένος από την παρουσία σας εδώ…
«Την Ελλάδα όλοι την λατρεύουν για την θάλασσα και τον ήλιο της! Από την στιγμή που το γήπεδο είναι δίπλα στην θάλασσα, ο κόσμος είναι ζωηρός και δίνει ρυθμό, είναι μια πολύ ατμόσφαιρα που την απολαμβάνει ο κάθε θεατής»!

Εσείς γιατί δεν συμμετέχετε;
«Εγώ; Μου αρέσει πάρα πολύ το beach volley απλά πλέον παίζω με συμπαίκτη μόνο την γυναίκα μου»…

Να περάσουμε και στην σάλα! Πως κρίνεται το επίπεδο του Ελληνικού βόλεϊ;
«Είχα φύγει μετά το πρωτάθλημα που είχε κατακτήσει ο Παναθηναϊκός! Το επίπεδο του Ελληνικού βόλεϊ έχει ανέβει αισθητά και είναι σε πολύ καλό επίπεδο! Πρόσφατα είδα τον Ηρακλή στον τελικό του Champions Lesage απέναντι στην Τρεντίνο και για ακόμα μια φορά είδα πως οι Ελληνικές ομάδες είναι υψηλού επιπέδου. Οι ομάδες σας έχουν πολύ καλό όνομα στο Ευρωπαϊκό βόλεϊ».

Θα σκεφτόσασταν ενδεχόμενη επιστροφή σας στο Ελληνικό πρωτάθλημα;
«Αν ήμουν νέος δίχως δεύτερη σκέψη θα ερχόμουν να παίξω ξανά στην Ελλάδα. Τα χρόνια όμως έχουν περάσει και θεωρώ πως δύσκολα θα μπορούσα να αγωνιστώ στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Πλέον υπάρχουν καλύτεροι ξένοι από εμένα».

Ποια είναι η εικόνα που σας έχει μείνει χαραγμένη από το πέρασμα σας στην Ελλάδα;
«Η εικόνα που θα μου μείνει για πάντα χαραγμένη είναι η ατμόσφαιρα που επικρατούσε από τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος! Πήραμε βλέπετε το πρωτάθλημα απέναντι στον μεγάλο μας αντίπαλο τον Ολυμπιακό και όλοι ήταν εκστασιασμένοι»!

Ήσασταν χρόνια στην Ελλάδα, υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που έχετε κρατήσει επαφές;
«Ο φίλος μου, κουμπάρος μου, μάνατζερ μου και αυτός δεν είναι άλλος από τον Κώστα Μαργαρίτη. Είναι ο άνθρωπος που με έφερε στην Ελλάδα και του οφείλω πολλά και τον ευχαριστώ πραγματικά για ότι έχει κάνει για εμένα. Πολύ φίλοι μου είναι επίσης ο προπονητής της ΑΕΚ, Κώστας Αρσενιάδης και ο Ρουσάκης».

Είχατε αγωνιστεί και στην Ορεστιάδα, πλέον η Ακριτική ομάδα θα αγωνίζεται στην Β΄ εθνική ανδρών.
«Ειλικρινά σας μιλάω δεν μπορούσα να το πιστέψω πως είναι δυνατόν μια ομάδα σαν την Ορεστιάδα να πέφτει συνεχώς τόσες κατηγορίες! Είναι ειλικρινά κρίμα και με λυπεί αυτό το γεγονός. Θυμάμαι πως όταν αγωνιζόμουν στην ομάδα εγώ και τα χρόνια που ήμουν στην Ελλάδα, η ομάδα της Ορεστιάδας πάντα βρισκόταν μέσα στις τέσσερις θέσεις και έπαιζε στη Ευρώπη».

Τι είναι αυτό που σας έχει λείψει ποιο πολύ από την Ελλάδα;
«Μού έχει λείψει ο κόσμος και η νοοτροπία των Ελλήνων και αυτό που λέτε εσείς ο Έλληνες το ¨χαλαρά¨… Επίσης μου λείπουν και ο φραπές όπως και ο γύρος κοτόπουλο… Αυτά είναι πράγματα που μπορείς να τα απολαμβάνεις μόνο στην Ελλάδα».

Υπάρχει για κάτι που μετανιώσατε στην σπουδαία καριέρα που έχετε κάνει;
«Όταν σκέφτομαι τι έκανα στην καριέρα μου πάντα μου έρχεται στο μυαλό η στιγμή που είχα φύγει από τον Παναθηναϊκό μετά το πρωτάθλημα που είχαμε κατακτήσει και πήγα να αγωνιστώ στην Αργεντινή… Αυτό ήταν μεγάλο μου λάθος και ειλικρινά το μετάνιωσα καθώς θα μπορούσαν να είχα κάνει μεγαλύτερη καριέρα στην Ελλάδα».

Πλέον θα είστε πρώτος προπονητής σε μία ομάδα της Ελβετίας!
«Θα είναι καινούριο για εμένα. Τρία χρόνια ήμουν βοηθός προπονητή και παίκτης. Πλέον θα είμαι πρώτος προπονητής και παίκτης σε μια ομάδα της Ελβετίας σε μια ομάδα της Α1 της Ελβετίας. Για εμένα είναι κάτι το καινούριο αλλά δεν με φοβίζει»!

Κάποια στιγμή θα θέλατε να έρθετε στην Ελλάδα ως πρώτος προπονητής;
«Σας το είπα και πριν, η Ελλάδα μου έχει λείψει και για αυτό ίσως κάποια στιγμή επιστρέψω στην Ελλάδα ως πρώτος προπονητής»!

Μιλιβόγιεβιτς: “Χαρούμενος που έρχομαι στον ΑΡΗ”

Στις πρώτες του δηλώσεις ως παίκτης του ΑΡΗ Μαρμούρη, ο Αλεξάνταρ Μιλιβόγιεβιτς τόνισε σχετικά με τη νέα του ομάδα: “Είμαι πολύ χαρούμενος, που θ΄ αγωνιστώ στον ΑΡΗ, μια μεγάλη ομάδα, που διαθέτει κι εξίσου μεγάλη ιστορία, αλλά και στο ελληνικό πρωτάθλημα, το οποίο είναι αρκετά ανταγωνιστικό. Ανυπομονώ να έρθω στην Θεσσαλονίκη, για να γνωρίσω από κοντά τους ανθρώπους της ομάδας και τους νέους μου συμπαίκτες”. Μάλιστα, στους “κίτρινους” θα βρει κι έναν παλιό του γνώριμο, τον Νίκολα Κοβάσεβιτς: “Με τον Νίκολα ήμασταν συμπαίκτες, τόσο στην Ρίμπνιτσα, για δύο χρόνια, όσο και στην Εθνική ομάδα παίδων της Σερβίας. Χαίρομαι που θα τον συναντήσω ξανά, μετά από χρόνια και θα είμαστε και πάλι συμπαίκτες”. Τέλος, έκανε λόγο και για τους στόχους, που έχει με τη νέα του ομάδα: “Στόχος είναι η ομάδα να πάει όσο ψηλότερα γίνεται και να εξασφαλίσει την παρουσία της στην Ευρώπη τη μεθεπόμενη χρονιά. Εξάλλου, γνωρίζω ότι έχουν γίνει καλές κινήσεις για την ενίσχυση του ρόστερ, έτσι ώστε ο ΑΡΗΣ να φτάσει ψηλά”.

Κοβάσεβιτς: “Θέλω διακρίσεις με τον ΑΡΗ”

Στις πρώτες του δηλώσεις ως παίκτης του ΑΡΗ Μαρμούρη, ο Νίκολα Κοβάσεβιτς τόνισε ότι: “Αισθάνομαι πολύ όμορφα που επιστρέφω στην Ελλάδα. Στον ένα χρόνο που έμεινα στην πατρίδα σας ως παίκτης της Λαμίας πέρασα υπέροχα κι ένιωθα σαν να είμαι στο σπίτι μου. Είμαι πραγματικά χαρούμενος που επιστρέφω”, ενώ σε ερώτηση αναφορικά με το κατά πόσο ήταν έκπληξη για τον ίδιο η πρόταση του ΑΡΗ είχε να πει:

“Έκπληξη δεν μπορώ να το πω, αλλά σίγουρα δεν το περίμενα κιόλας. Εγώ πάντως είχα ξεκαθαρίσει στον μάνατζερ μου ότι αν έφευγα τελικά από την Περούτζια, παρά τις προτάσεις που είχα από άλλες χώρες, πρώτη μου επιλογή ήταν να αγωνιστώ ξανά στην Ελλάδα. Πέρα από το οικονομικό, σημαντικό ρόλο παίζουν κι οι συνθήκες ζωής κι εγώ ήξερα ότι στην Ελλάδα δεν θα είχα κανένα πρόβλημα”. Επίσης, αναφερόμενος στους στόχους της ομάδας για τη νέα σεζόν ξεκαθάρισε ότι: “Έμαθα για τον Ρουμελιώτη και ξέρω, επίσης, ότι υπάρχουν στην ομάδα αρκετοί ταλαντούχοι παίκτες. Δεν θέλω να πω πολλά πράγματα πριν διαμορφωθεί εξ ολοκλήρου το ρόστερ, αλλά ξέρω πως η ομάδα θέλει να βρεθεί την μεθεπόμενη σεζόν στην Ευρώπη. Μ’ αρέσει πάντως να υπάρχουν υψηλοί στόχοι γιατί κι εγώ είμαι φιλόδοξος ως αθλητής και άνθρωπος. Με την Λαμία έπαιξα στον τελικό του Κυπέλλου, γιατί όχι να κάνω κάτι ανάλογο και με τον Άρη…”.

«Ενθουσιασμένος με τον Ηρακλή»

«Παρακολουθούσα το φάιναλ φορ στην Πράγα και αυτό που γινόταν με τον κόσμο του Ηρακλή ήταν υπέροχο. Τρελό…». Ο Μίτζα Γκασπαρίνι, ένα από τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα του Ηρακλή μίλησε στην “BLUEARENA” και περιμένει πώς και πώς να αρχίσουν οι υποχρεώσεις του με την ομάδα. Εντοπίσαμε τον Σλοβένο διαγώνιο στο Πουέρτο Ρίκο που βρίσκεται σε διακοπές και από εκεί έκανε τις πρώτες του δηλώσεις ως παίκτης του Ηρακλή. Δίψα για διακρίσεις…

Αρχικά να αναφέρουμε ότι δεν θα είναι στην ομάδα της Σλοβενίας για τους Μεσογειακούς Αγώνες. Ζήτησε από τον προπονητή του να μην τον συμπεριλάβει ώστε να ξεκουραστεί και να προετοιμαστεί καλύτερα για τη συνέχεια των υποχρεώσεών του. Και όπως μας είπε, όταν γυρίσει από το Πουέρτο Ρίκο θα αρχίσει σιγά-σιγά να προετοιμάζει τον εαυτό του. Κι ο Ηρακλής είναι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι αυτών των υποχρεώσεων και ο ίδιος χαρακτήρισε «νέο ξεκίνημα» αυτό που τώρα κάνει μιας και, μεταξύ άλλων, είναι η πρώτη φορά που θα παίξει εκτός Σλοβενίας.

-Πώς είναι τα συναισθήματά σου για αυτή τη μεταγραφή;
«Νιώθω ενθουσιασμένος γιατί ο Ηρακλής είναι ένα από τα μεγαλύτερα κλαμπ όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη. Θέλω να δοκιμάσω και τον εαυτό μου εκτός Σλοβενίας».

-Είναι η πρώτη φορά που θα παίξεις σε ομάδα έξω από την πατρίδα σου. Έχεις άγχος;
«Δεν θα το έλεγα. Δεν έχω άγχος. Αλήθεια, θέλω να δοκιμάσω και εκτός. Θα είναι μια καινούρια αρχή για μένα και είμαι ενθουσιασμένος για αυτό».

-Μεγάλη ομάδα ο Ηρακλής άρα αυτό σημαίνει ότι ένας από τους στόχους σου, όπως και της ομάδας είναι να κυνηγήσεις τίτλους.
«Ναι, θέλω να κατακτήσω τίτλους. Σε κάθε κλαμπ, σε όποια ομάδα και να παίζω, αυτός είναι ο στόχος. Πρέπει να έχουμε καλή πορεία και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Νομίζω ότι έχουμε καλή ομάδα, οπότε γιατί να μην το δοκιμάσουμε; Ο Ηρακλής είναι μεγάλη ομάδα. Για την Ευρώπη, θα έλεγα επιπλέον ότι σίγουρα κάποιες ομάδες λόγω των όσων έχει κάνει ο Ηρακλής όλα αυτά τα χρόνια, τον υπολογίζουν πολύ. Δεν θα έλεγα ότι τον φοβούνται αλλά σίγουρα σε υπολογίζουν πολύ».

-Στην Ελλάδα;
«Γνωρίζω ότι ο Ηρακλής μαζί με τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό είναι τα μεγαλύτερα κλαμπ οπότε λογικό είναι ότι όλοι αυτοί θα έχουνε μεγάλους στόχους».

-Από τη νέα σου ομάδα γνωρίζεις κάποια στοιχεία άλλα, προπονητή, παίκτες, πιο συγκεκριμένα;
«Όχι. Όλα είναι νέα για μένα και αυτό με κάνει να είμαι ακόμη πιο ενθουσιασμένο».

Καλά: Θέλω πρωτάθλημα

Όλα για το πρωτάθλημα είναι αποφασισμένος να τα δώσει ο Γιοσλάιντερ Καλά. Ο Κουβανός άσος του Ηρακλή, μίλησε για τους λόγους που τον έκαναν να πει το ναι στον «γηραιό », ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί και σε πράγματα που γνωρίζει για το ελληνικό πρωτάθλημα.

Στο ξεκίνημα των δηλώσεών του, ο Καλά, ανέφερε: «Πιστεύω ότι η μεταγραφή μου στον Ηρακλή, είναι μια πραγματικά καλή προοπτική για μένα. Μέσω της νέας μου ομάδας θα μπορέσω να γίνω καλύτερος παίκτης και να αναρριχηθώ σε πολύ υψηλό επίπεδο, όπως αυτό της ομάδας μου. Ξέρω τον Φρέντι Μπρουκς από την Κούβα, όμως όταν εγώ ξεκινούσα στην Εθνική ομάδα, εκείνος αποχωρούσε. Η σχέση μας είναι πολύ καλή και μπορώ να σας αποκαλύψω ότι είμαστε πολύ καλοί φίλοι και μιλάμε συχνά. Αυτός μαζί με τον μάνατζερ μου Τζόνοθαν Γουόλς, που διατηρούν πολύ καλή σχέση εδώ και χρόνια, ήταν αυτοί που με έκαναν να καταλάβω ότι η καλύτερη λύση για μένα είναι ο Ηρακλής».

Τι γνωρίζει όμως ο Κουβανός αθλητής για το ελληνικό πρωτάθλημα; «Ξέρω τον Χοσέ Ριβέρα, που έπαιζε στον Ολυμπιακό, τον Έβαν Πάτακ και μερικούς ακόμα παίκτες που αγωνίζονται στην Ελλάδα. Μάλιστα πήρε πληροφορίες από αυτούς για την χώρα και το πρωτάθλημα και μου είπαν τα καλύτερα! Ελπίζω να δικαιωθούν. Η ομάδα μου είναι μια από τις καλύτερες του πρωταθλήματος και είμαι πολύ χαρούμενος, που πάω σε μια τέτοια ομάδα. Είμαι απόλυτα έτοιμος για τη νέα περιπέτεια της καριέρα μου. Είμαι έτοιμος για τα πάντα».

Τέλος, ο Καλά έδειξε τον… μεγάλο του στόχο για τη νέα χρονιά: «Θέλω ένα πρωτάθλημα τόσο πολύ που θα τα δώσω όλα για την ομάδα μου, ώστε να τα καταφέρει. Ξέρω τι πρέπει να κάνω κάθε φορά για να κερδίσουμε και θα προσπαθήσω να βοηθήσω όσο μπορώ τον Ηρακλή και τους ανθρώπους που με πίστεψαν».

Speaking with Lloy Ball

Lloy Ball said he was done with the national team after the U.S. men's volleyball team went 0-5 at the Sydney Games. Two years later he was back, helping the team qualify for the Athens Games. And after those Olympics, despite the team improving dramatically and placing fourth, Ball again said he was finished playing for Team USA.

Three years later, he was back, helping the team qualify for Beijing, which it did in January। After returning to Russia, where he plays professionally for Dinamo Kazan, the 36-year-old spoke with NBCOlympics.com about embarking on his fourth Olympics.

Is there one reason you decided to come back or is it a combination of reasons?
One of the biggest reasons is not even volleyball-related, really. It's the fact that I want my son (Dyer) to see me play in Beijing. He'll be 7 years old and he doesn't really remember the other Olympics. He'll be going with my wife to watch his dad play in his last Olympics and hopefully he'll be old enough to remember it. Second of all, I don't know why, but the older I get, it seems like the better I get. I've had a lot of success overseas and continue to play well.

Has your leadership role changed or do you fit right back in when you come back to the national team?
To be honest with you, the role I have right now with the team is much different than I've had in the past. And I love it. People wanted to make because I was a captain for 10 years, because I was a starter for 10 years, they wanted to put on me whether or not we win the gold medal. Or whatever the team does is because Lloy has to do this, Lloy has to do that. And I said, 'Look, that's just not who I am anymore.' For one, I don't have the energy to hoot and holler at everybody and to get involved where somebody else should. And second, it never helped our team.

After playing so long is there one aspect of your game you still work on?
I'm as good as I'm gonna get. And to be honest with you, coming to grips with that a few years ago is probably the best thing that could happen. I know exactly how I'm gonna play, I know exactly what I'm gonna do. I'm not gonna put anymore pressure on myself like I did in the past. And just that confidence of knowing that sometimes I may be great, but I'm never going to be terrible. I'm always going to be in that medium level of at least good. And that's all this team really needs to win. They don't need me to be great or (Sean) Rooney to be great. If everybody's a good volleyball player, we're going to win lots of matches in Beijing.

How does this team now compare to the team you had in Athens?
You know, this is a funny question every four years and because I'm old as a dinosaur I get to compare four Olympics now. Each four of my Olympic teams has been very different. Every four years the players get bigger, faster, stronger. Volleyball is a sport like every other sport that's constantly changing. And I really believe that this team is a good mixture -- while we have some veterans that have a lot of experience, including myself, we have a lot young sticks like Rooney and Dave Lee in the middle.

If that Athens team had won a medal would we even be talking about Beijing right now?
Yeah, I'd probably still be talking to you. I have a very strong belief that if I'm healthy and if I'm still playing well and if my national team asks me to come back, like they did this time, then I'm going to do that.

Your wife, Sarah, was very supportive in you coming back to the national team, right?
My wife was the biggest proponent, saying, 'It's a great opportunity. They're not going to ask you for 2012, that's for damn sure. So you should do it if you really feel like you want to.' I'm a lucky guy to be married 10 years, and with my wife 15, two great kids. Without her, or if she had said, 'You know, I'm not real sure,' then I probably wouldn't be having this conversation with you.

How much longer do you anticipate you'll play professionally? After the Olympics are you done with volleyball altogether?
As long as the money's still good I'll probably still play. I would say probably one (year) for sure. I'm trying to get one more big payday and then call it a day. Just go home to Indiana and retire.

Are you sure about that?
Even though I've said it before, I promise you I will not be around in London. Maybe the Paralympic Games with the way I feel some days.

Γκουλινέλι: "Κοιτάμε το επόμενο παιχνίδι"

Παρά και την ήττα ο προπονητής του Ηρακλή Φλάβιο Γκουλινέλι εμφανίστηκε ήρεμος και αποφασισμένος τόσο αυτός όσο και οι παίκτες του να τα δώσουν όλα στον αγώνα της Πέμπτης μέσα στο ΕΓ. Μίκρας. «Ο Παναθηναϊκός κέρδισε το πρώτο ματς και χρειάζεται πλέον δύο νίκες, ενώ εμείς τρεις. Δεν έγινε τίποτα θα τα δώσουμε όλα στο επόμενο ματς για να μπορέσουμε να αλλάξουμε τη κατάσταση. Είχαμε την ευκαιρία να φύγουμε με τη νίκη αλλά κάποια λάθη στην επίθεση στο τέταρτο σετ και κάποια προβλήματα στην άμυνα στο πέμπτο σετ μας στέρησαν την ευκαιρία. Θα παλέψουμε όμως μέχρι τέλους».



Από την πλευρά του ο Αντρέι Κράβαρικ τόνισε: «Το παιχνίδι ήταν μοιρασμένο. Και οι δύο ομάδες είχαν από δύο σετ. Στο πρώτο και στο τέταρτο σετ μπήκε δυνατά ο Παναθηναϊκός και στο δεύτερο και στο τρίτο εμείς. Το θέμα είναι ότι εμείς στο πέμπτο σετ ενώ ήμασταν 6-8 πάνω στο σκορ επιτρέψαμε στον Παναθηναϊκό να πάρει ένα σερί 6-0. Δεχθήκαμε και την κίτρινη κάρτα που για εμένα κακώς την έδειξε ο διαιτητής, δεν ήταν φάση για κάρτα. Πιστεύω ότι το πρόβλημα ήταν ότι δεν είχαμε καλή ανάπτυξη και δεν βοηθήσαμε και εμείς οι κεντρικοί όσο θα έπρεπε. Τώρα πρέπει να τα δώσουμε όλα στο επόμενο παιχνίδι, που επίσης θα είναι ντέρμπι. Θα προετοιμαστούμε όσο το δυνατό καλύτερα . Σίγουρα δεν είναι εύκολο να κερδίσεις τον Παναθηναϊκό τρία συνεχόμενα παιχνίδια αλλά πρέπει να το πιστέψουμε.

Χριστόπουλος: «Θα παίξουμε ελευθέρα, θέλουμε το καλύτερο»

Με μια και μοναδική προπόνηση που έγινε την Κυριακή, ολοκληρώθηκε η προετοιμασία της ομάδας της ΕΑΠ Λουξ ενόψει του 1ου αγώνα που θα δώσει για την β΄ φάση των πλει-οφ με αντίπαλο τον Ολυμπιακό, παιχνίδι που θα διεξαχθεί το απόγευμα (18.00) της Μεγάλης Δευτέρας, στο κλειστό του Ρέντη.
Ο τεχνικός της ΕΑΠ Λουξ, Γιώργος Χριστόπουλος, δήλωσε: « Ο Ολυμπιακός έχει το προβάδισμα αφενός αγωνίζεται στην έδρα του και αφετέρου είμαστε κουρασμένοι από τα συνεχόμενα παιχνίδια με τον Φοίνικα Σύρου. Παρολαυτά εμείς θα προσπαθήσουμε για το καλύτερο, πλέον δεν έχουμε άγχος και θα παίξουμε ελευθέρα για το καλύτερο δυνατό».
Η 12αδα της ΕΑΠ Λουξ αποτελείται από τους εξής: Μάριος Γκιούρδας, Κώστας Γκιρτζίκης, Μιχάλης Κόβατς, Γιώργος Παπάζογλου, Μαρσέλο Σάκι, Μάρεκ Νοβότνι, Αντρέι Ζέκοφ, Χρήστος Δημητρακόπουλος, Μάκης Λαμπρόπουλος, Χρήστος Ιωακειμίδης, Γιώργος Κιτσαντάς και Νίκος Καραγκιόζης.

Αποκλειστική Συνέντευξη - ΕΦΗ ΣΦΥΡΗ

Όταν μιλάμε για το άθλημα του beach volley στην Ελλάδα, σίγουρα φανταζόμαστε ωραίες παραλίες, θάλασσα, άμμος, θέαμα. Υπάρχουν όμως κάποιες παρουσίες και πρόσωπα που κατάφεραν να μείνουν στο μυαλό και στις καρδιές μας.
Έχοντας συνδέσει την αθλητική ζωή της με την ανάδειξη και ανάπτυξη του αθλήματος στην Ελλάδα ως ζευγάρι με την Βάσω Καραντάσιου, το http://greek-volley.blogspot.com/, έχει την τιμή, να σας παρουσιάζει στην πρώτη του αποκλειστική συνέντευξη, από τις πολλές που θα ακολουθήσουν..... την ΕΦΗ ΣΦΥΡΗ…!!!

==================================================

Έχοντας διανύσει μια μακράν περίοδο εκτός αγωνιστικής δράσης και απουσίας από τα κοινά του βόλλευ και του beach volley, πως βλέπεις το beach volley σήμερα;
Το beach Volley έχει πάρει πια το δρόμο του στο ελληνικό αθλητικό στερέωμα και δικαιωματικά κατέχει τον τίτλο του κορυφαίου αθλήματος του καλοκαιριού. Αυτό που απομένει είναι να το αναπτύξουμε με κάθε τρόπο έτσι ώστε να περάσει στην συνείδηση του Έλληνα, όχι μόνο σαν εποχιακό άθλημα αλλά σαν ένα σπορ για όλο το χρόνο.

Γιατί πήρες την απόφαση να σταματήσεις τόσο νωρίς;
Δεν νομίζω ότι ήταν και τόσο νωρίς στα 34 μου…

Πως είναι η ζωή μετά τον πρωταθλητισμό;
Όπως την περίμενα….. Χαλαρή με αρκετό ελεύθερο χρόνο. Τον πρώτο χρόνο ξεκουράστηκα πολύ, ωστόσο νοερά οργάνωνα τα επόμενα βήματα, δηλαδή το πρώτο μου βιβλίο με τίτλο BEACH VOLLEYBALL-ΜΑΘΕ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ και την μοναδική Ακαδημία Beach Volley στην Ελλάδα, στη Βάρη στις εγκαταστάσεις του Vari Sports Club, που ήδη μετρά 3 χρόνια λειτουργίας.
Και φυσικά τις σπουδές μου…που τις είχα αφήσει σε δεύτερη μοίρα λόγω πρωταθλητισμού. Μετά το πρώτο μου πτυχίο από το ΤΕΦΑΑ Αθηνών, σπουδάζω με αθλητική υποτροφία στο Deree.
Κάνω major στο marketing και minor στο economics και πρέπει να σου πω πως είμαι πολύ ικανοποιημένη από το επίπεδο σπουδών. Το Αμερικανικό σύστημα με βρίσκει πολύ σύμφωνη ως προς τη δομή του. Δίνει την ευκαιρία στον σπουδαστή να διευρύνει το πεδίο των γνώσεων του, αναγκάζοντας τον να παρακολουθεί πολλά και ετερόκλητα μαθήματα στο υποχρεωτικό πρόγραμμα σπουδών.

Μίλησε μας για το βιβλίο….
Το σχεδίαζα αρκετό καιρό, πολύ πριν σταματήσω από την ενεργό δράση, ωστόσο το υλοποίησα σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Ο γραπτός λόγος ήδη από τα σχολικά μου χρόνια αποτελούσε το αγαπημένο μέσο έκφρασης και επικοινωνίας, γι αυτό και δεν δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα στην συγγραφή.
Νομίζω ότι κατάφερα να οργανώσω την σκέψη μου με τέτοιο τρόπο, ώστε να δημιουργηθεί ένα βιβλίο για κάθε έναν που θέλει να μάθει να παίζει ή να βλέπει beach volley. Είναι χαρούμενο, ευκολοδιάβαστο με πολύ φωτογραφικό υλικό και κυρίως δεν είναι κλαδικό έντυπο. Δηλαδή μπορεί να καταλάβει ο αναγνώστης το περιεχόμενο χωρίς να είναι απαραίτητα αθλητής.
Η διάθεση της πρώτης έκδοσης είχε και φιλανθρωπικό χαρακτήρα, καθώς μέρος των εσόδων διατέθηκε στο "Χαμόγελο του παιδιού". Αυτό τον καιρό διατίθεται η δεύτερη έκδοση με επίσης φιλανθρωπικό προσανατολισμό.
Ήδη σχεδιάζω νοερά το δεύτερο μου βιβλίο……

Ποιες δυσκολίες αντιμετώπισες με το βιβλίο και που μπορούμε να το βρούμε;
Με δεδομένη την…. "αντικοινωνικότητα" μου (π.χ δεν μου αρέσει να αναφέρω προσωπικά στοιχεία ή να λέω δημόσια την γνώμη μου, δεν συμμετέχω στο facebook –που θεωρώ ότι αποτελεί σοβαρή καταστρατήγηση των προσωπικών δεδομένων), δίσταζα να μεταφέρω στο βιβλίο προσωπικές στιγμές, ωστόσο ο συνεργάτης μου Κώστας Λακαφώσης με βοήθησε σημαντικά, γι αυτό και τον ευχαριστώ....
Mπορείτε να το βρείτε σε όλα τα μεγάλα βιβλιοπωλεία και από το διαδίκτυο στο site: www.efisfyri.gr

H Ακαδημία πως προέκυψε;
Ο συνεργάτης μου και ιδιοκτήτης του Vari Sports Club, Γιώργος Πιπεργιάς μου πρότεινε αυτή την συνεργασία. Στην αρχή ήμουν αρνητική γιατί μετά τα τόσα χρόνια πίεσης, ήθελα ξεκούραση όμως τώρα τον ευχαριστώ που με πίεσε….
Ασχολούμαστε με την οργανωμένη εκπαίδευση παιδιών και ενηλίκων. Ποτέ δεν πίστευα πως υπάρχει τέτοια δυναμική στον ερασιτεχνικό χώρο, έχω μείνει άφωνη από τις συμμετοχές.
Έχουμε γίνει μια τεράστια παρέα, βγαίνουμε έξω μαζί, οργανώνουμε θεματικές κρουαζιέρες με τον χορηγό μας την easyCruise στα ελληνικά νησιά. Tο επόμενο πλάνο μας είναι να μετακινηθούμε μαζικά στην Ιταλία τον προσεχή Μάιο στο Beach Volley Marathon, θα περάσουμε τέλεια.
Ήδη τα ερασιτεχνικά τουρνουά που διοργανώνουμε, VARI AMATEUR OPEN έχουν ιδιαίτερη επιτυχία και αναφέρονται σε ολόκληρο το ερασιτεχνικό κόσμο και όχι μόνο στα μέλη μας.
Info : www.varisportsclub.com , www.efisfyri.gr

Παρακολουθείς indoor volley και beach volley;
Beach Volley πολύ, ειδικά τα παιχνίδια των Ολυμπιακών αγώνων!!!
Είχα διαίσθηση ότι θα κάναμε κάτι καλό-ειδικά για την πρώην συμπαίκτρια μου Βάσω Καραντάσιου, πίστευα ότι της χρωστούσε η τύχη ένα καλό αποτέλεσμα, αλλά δεν πειράζει. Τουλάχιστον μας εξέπληξε με την σταθερότητά της η ομάδα της Θάλειας Κουτρουμανίδου και της Μαρίας Τσιαρτσιάνη.

Γενικότερα πως βλέπεις το φετινό σχεδιασμό για το Beach Volley;
Οι μεταολυμπιακές χρονιές έχουν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και πρόσφορο έδαφος για επιτυχίες. Τα νέα ζευγάρια οι Βίκυ-Μαρία καθώς και οι Θάλεια - Ελίνα εύχομαι να συνεχίσουν με επιτυχίες γιατί είμαι σίγουρη ότι μπορούν…

Υπάρχει κάποια ομάδα, παίκτης ή άλλο στοιχείο από το πρωτάθλημα που σου έχει κάνει εντύπωση;
Η ομάδα που αποτελεί παγκόσμιο πρότυπο και είχα την χαρά να παίξω πολλές ως αντίπαλη: Walsh & May.

Θα ενθάρρυνες και κάποιους άλλους παίκτες να αφήσουν το βόλλευ της σάλας και να ασχοληθούν επαγγελματικά με το beach volley;
Και βέβαια, είναι μαγικό άθλημα. Σε οδηγεί στο να γίνεις δυνατότερος και σαν αθλητής αλλά και σαν χαρακτήρας.

Βλέπεις να υπάρχει μέλλον στο beach volley;
Το μέλλον είναι βέβαιο, αρκεί να τολμήσουν οι Έλληνες αθλητές και αθλήτριες να ασχοληθούν επιστάμενα με την άμμο.

Έχεις εντοπίσει κάποιο κενό και έχεις να κάνεις κάποιες προτάσεις;
Γι αυτό το λόγo αποδέχτηκα την πρόταση της ΕΟΠΕ να συμμετέχω στο συμβούλιο του Beach volley. Υπάρχει κενό στην ανάπτυξη και εκεί πρέπει να δοθεί όλο το ενδιαφέρον, ιδιαιτέρως στους άνδρες και τους προπονητές του αναπτυξιακού προγράμματος.

Υπάρχει κάποια άτομα που συνεργάζεστε και σε διευκολύνουν στο έργο σου;
Κυρίως την ζωή μου κάνει πολύ πιο εύκολη ο συνεργάτης μου Γιώργος Πιπεργιάς που οργανώνει την επικοινωνία της Ακαδημίας στο διαδίκτυο (π.χ group στο facebook: vari sports club-beach volley academy by efi sfyri), όπου μεταφέρει όλα τα νέα και τις δραστηριότητες της Ακαδημίας και οι συνεργάτες μου στην άμμο Ζήνωνας Ζοφόλης, Ντίντα Νάστου, Ισμήνη Γαλιγάλη, Νίκος Ανδριάς, Τάσος Πενταλιός.

Η προπονητική σου αρέσει;
Πολύ, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον…

Η Εθνική beach volley σαν προπονήτρια υπάρχει στο μυαλό σου;
Όχι (γέλια)…έχει πολύ άγχος….
Θα έπρεπε να υπάρχει σχολή για επιμόρφωση προπονητών και στο beach volley.
Με τον καιρό πιστεύω πως όλα θα γίνουν. Καθοριστικό ρόλο θα παίξει η συμμετοχή των αθλητών. Προς το παρόν αυτό το ρόλο παίζει η ειδικότητα του ΤΕΦΑΑ.

Που είναι πιο δύσκολα, στο βόλεϊ ή στο μπιτς βόλεϊ;
Δεν μπορώ να απαντήσω μονοσήμαντα, κάθε χώρος έχει τη δυσκολία του.

Θα αναλάμβανες ανδρική ομάδα beach volley;
Έχω ήδη…ερασιτεχνικές…που θα συμμετέχουν στα ελληνικά όπεν.

Θα αναλάμβανες προπονήτρια σάλας;
Το έχω ξεχάσει πια το άθλημα…. (γέλια)…

Θα επέστρεφες να παίξεις για κάποια ομάδα στη σάλα;
Το πιστεύεις ότι είχα προτάσεις;;;;......
Με κομμένους όμως και τους δύο χιαστούς συνδέσμους στα γόνατα αρκούμε στο ρόλο του λίμπερο στην ομάδα του Λιμενικού Σώματος.

Η απόλυτη ευτυχία για σένα είναι…
Δεν υπάρχει απόλυτη ευτυχία…

Ποια θεωρείς ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σου;
Την συμμετοχή μου στους Ολυμπιακούς αγώνες του Σίδνευ 2000 .
Τραυματίστηκα (ρήξη χιαστών) ένα μήνα πριν, πήρα μέρος με το 20% των δυνάμεων μου αλλά το 100% του εγκεφάλου. Μεγάλη εμπειρία, μεγάλο μάθημα για την συνέχεια. Με άλλαξε σαν άνθρωπο διδάσκοντας μου την αξία της ανθρώπινης θέλησης.

Για ποιο πράγμα μετανιώνεις περισσότερο;
Δεν ξέρω. Μάλλον η απάντηση θα είναι εφικτή μετά από κάποιες δεκαετίες
Προς το παρόν δεν έχω κανένα υπαρξιακό αδιέξοδο.

Tι απεχθάνεσαι;
Την πολυλογία, γιατί συχνά συνοδεύεται από ψέμα.

Ο μεγαλύτερος φόβος σου;

Η φθορά σε όλα τα επίπεδα...

============================================

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Έφη Σφυρή γεννήθηκε στον Πειραιά στις 8/1/1971. Ξεκίνησε παίζοντας βόλεϊ στην τοπική ομάδα του ΑΓΣ ΑΡΤΕΜΙΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ το 1985 και αμέσως άρχισε να ξεχωρίζει, όταν το 1986 κέρδισε το πρωτάθλημα Κορασίδων. Από το 1987 έγινε μέλος της Εθνικής κορασίδων, νεανίδων και μετά γυναικών (συμμετέχοντας σε όλες τις μεγάλες επιτυχίες της εθνικής ομάδας σάλας).
Σε ηλικία 18 χρονών το 1989, πηγαίνει στον Παναθηναϊκό, όπου κατακτά σε 9 χρόνια, 6 πρωταθλήματα. Το 1994 έρχεται σε επαφή με το μπιτς βόλεϊ. Με το κορυφαίο Ολυμπιακό άθλημα της άμμου ασχολείται θα ασχοληθεί επαγγελματικά το 1998, με μεγάλο στόχο την πρόκριση στην Ολυμπιάδα του Σύδνεϋ. Μαζί με την Βάσω Καραντάσιου δημιούργησαν την πρώτη επαγγελματική ομάδα στην Ελλάδα, που έβαλε τα θεμέλια για την επαγγελματική συγκρότηση του αθλήματος και την περαιτέρω διάδοσή του.
Κατέκτησαν πέντε φορές το πανελλήνιο πρωτάθλημα από τότε που καθιερώθηκε ο θεσμός. Γρήγορα καθιερώθηκαν στο διεθνές στερέωμα.
Ενδεικτικά το 1999 και το 2000, κατέκτησαν την 1η θέση στο τουρνουά Ξυλοκάστρου του Ευρωπαϊκού σιρκουί, καθώς και μία πρωτοφανή για την εποχή εκείνη 5η θέση στο Όπεν της Βιτόρια Βραζιλίας του παγκοσμίου σιρκουί της FIVB, αποκλείοντας με τη σειρά τέσσερις αμερικάνικες ομάδες του κυρίως ταμπλώ. Στο Σύδνεϋ, Σφυρή και Καραντάσιου πραγματοποίησαν την πρώτη στην ιστορία εμφάνιση του αθλήματος (της σάλας ή της παραλίας) σε Ολυμπιακούς Αγώνες.
Στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στο Ιέζολο της Ιταλίας στέφθηκαν πρωταθλήτριες Ευρώπης. Επίσης, Σφυρή και Καραντάσιου ανέβηκαν για πρώτη φορά στο βάθρο ενός τουρνουά του παγκοσμίου σιρκουί FIVB, το 2002, στη Ρόδο, κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο, που παραμένει μέχρι σήμερα η μεγαλύτερη διάκρισή τους ως ομάδα στη διοργάνωση, αλλά και η μόνη ομάδα που έχει κατακτήσει μετάλλιο μέσα στην Ελλάδα.
Οι δυο τους, ολοκλήρωσαν τον δεύτερο Ολυμπιακό κύκλο τους με την εμφάνισή τους μπροστά στο ελληνικό φίλαθλο κοινό, στην Αθήνα το 2004.
Στις αρχές της σεζόν του 2005, η Σφυρή αποχώρησε από την ενεργό δράση λόγω χρόνιων ενοχλήσεων από τραυματισμούς. Η Έφη Σφυρή είναι απόφοιτος ΤΕΦΑΑ και έχει δημιουργήσει την πρώτη Ακαδημία μπιτς βόλει για παιδιά και ενήλικες στην περιοχή της Βάρης.
Το easyCruise Beach Volley Academy δραστηριοποιείται στις εγκαταστάσεις του Vari Sports Club.Ωστόσο τον Ιούλιο του 2006 εκδίδει το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Beach VolleyBall – μάθε το παιχνίδι στην άμμο», που γνωρίζει μεγάλη επιτυχία και αποδοχή από τον κόσμο του μπιτς βόλει καθώς έχει ήδη επανεκδοθεί για δεύτερη φορά.